Ik was zelf eigenlijk al om, ik had besloten SP te stemmen. Ik was over de streep getrokken door een presentatie van Agnes Kant. Haar vrouwelijke insteek: rustig, niet zo bokkig, niet zo koortsig drammerig, maar wel indringend en met overtuigingskracht. Al luisterend en kijkend besef ik dat ze het over echt wezenlijke zaken heeft en dat haar visie gegronde perspectieven biedt voor de samenleving. Prima zeg; jij krijgt mijn voorkeursstem dacht ik en dus stem ik op de SP. Ja, ja, was het maar zo simpel.
Het gaat de SP van Jan Marijnissen dus voor de wind. Volgens de prognoses staan ze maar liefst voor zo’n zeteltje of 15 op winst. Ik zie tegenwoordig dan ook een als maar breder lachende Marijnissen. Maar wat is er zo bijzonder aan de SP dat deze partij zoveel kiezers lijkt aan te trekken, vraag ik me af? Kiezen al die mensen voor de SP omdat ze het zo eens zijn met de programmapunten? Of heeft de keuze te maken met de uitstraling van de voorgangers. Als ik mezelf na ga dan is dat laatste zeker waar. Zo’n keuze is ook wel wat bepaald door de indrukken van de dag en kan gemakkelijk veranderen. Verdomme ik ben ook nog zwevend besef ik.
Inmiddels ben ik weer terug naar af door de in mijn ogen onwaarachtige houding van Marijnissen bij de, laat ik maar zeggen, affaire Verdonk/Oosterhuis. Marijnissen heeft tot mijn teleurstelling geweigerd afstand te nemen van de uitspraken van Oosterhuis naar Rita Verdonk. Hij licht dat niet toe. Het blijft in het ongewisse waarom hij het met Oosterhuis eens is. Nou ik ben duidelijker, nee, ik ben het met Oosterhuis zeker niet eens! Sterker nog, ik vind met Rita Verdonk, dat hij op ontoelaatbare wijze associaties legt tussen haar beleid en het handelen van de IND en het handelen van de pro-nazi politie bij de deportatie van Joden tijdens de bezetting en dat hij haar daarmee doelbewust en respectloos in diskrediet brengt.
Overigens neem ik dat Oosterhuis zelf niet eens zo kwalijk. De man is een ex-priester, niet zo erg honkvast dus, en een dichter. Hij is het gewend om zich uit te drukken in ietwat gezwollen apocalyptische taal, en dichterlijke, lees niet zo rationele zinsneden. Hij heeft daarmee nationaal en internationaal faam verworven, maar of dat nou politiek en maatschappelijk zo relevant is? Voor zijn partij, de SP is hij als bekende persoon dus wel interessant als lijst-opduwer. Wat nu, tracht de SP nog even een klosje garen te spinnen over de rug van Verdonk, met deze eigenlijk toch wel onverkwikkelijke uitspraken?
Politiek noch maatschappelijk is Huub Oosterhuis voor mij een baken, en ik neem hem met zijn uitspraken niet serieus. Wil je tot effectief beleid komen, dan moet je inderdaad niet te rade gaan bij een ex-priester/dichter, want dan “loop je met hem over water”. In de politiek gaat het om stevige grond, en haalbaarheid aan deze kant van de horizon en kun je niet aan messiaans droomdenken gaan doen. Over water lopen is er niet bij, ehh, zelfs niet over één nacht ijs. Je zult het pragmatisch juiste moeten realiseren en daarbij je oriëntatie vasthouden op het goede. Ik vind het een minpunt voor de SP, dat ze hem zo inzetten. Weinig principieel eigenlijk van Marijnissen en zijn beleidsmakers, want ze zullen het als Maoïstisch geïnspireerde beweging warempel meestal niet met hem eens zijn.
Ik geloof niet dat Oosterhuis veel stemmen voor de SP zal werven. Als lijstopduwer is nu op de eerste plaats zichzelf aan het verneuken. De mensen zijn niet gek en voelen wel aan dat hij met al zijn elegante grootspraak in politieke zin feitelijk weinig te bieden heeft en dat zijn associaties een onwaarachtige en grove vertekening van de werkelijkheid zijn. Hij zou er eigenlijk met zijn vergoeilijkende controversiële uitspraken over pedofilie, gelanceerd in samenspraak met nog een spraakmakend kerkelijk fenomeen, dominee Visser, goed aan doen maar een beetje in de schaduw te blijven. Als ik het goed na ga, dan komt hij in politieke zin wat naïef over en laat hij zich voor het SP-karretje spannen. En dat is de doorgewinterde Jan Marijnissen wel wat kwalijk te nemen. Hij schuift als een grootmeester schaker de pion Oosterhuis naar voren, en blijft als een echte koning zelf in de luwte van de achterhoede, prettig lachend en veilig tussen zijn torens. Rita Verdonk haalt er haar schouders bij op en zet hem bij aan de kant.
Hoe is het Jan, wil je geen kritiek te hebben op je lijstduwer vóórdat het Oosterhuis-effect is uitgewerkt (tel uit je winst)? Vraagje aan je: Ben je het werkelijk eens met wat Oosterhuis allemaal gezegd heeft en impliciet suggereert? Oké, maar dan ben je mijn stem kwijt.
Het gaat de SP van Jan Marijnissen dus voor de wind. Volgens de prognoses staan ze maar liefst voor zo’n zeteltje of 15 op winst. Ik zie tegenwoordig dan ook een als maar breder lachende Marijnissen. Maar wat is er zo bijzonder aan de SP dat deze partij zoveel kiezers lijkt aan te trekken, vraag ik me af? Kiezen al die mensen voor de SP omdat ze het zo eens zijn met de programmapunten? Of heeft de keuze te maken met de uitstraling van de voorgangers. Als ik mezelf na ga dan is dat laatste zeker waar. Zo’n keuze is ook wel wat bepaald door de indrukken van de dag en kan gemakkelijk veranderen. Verdomme ik ben ook nog zwevend besef ik.
Inmiddels ben ik weer terug naar af door de in mijn ogen onwaarachtige houding van Marijnissen bij de, laat ik maar zeggen, affaire Verdonk/Oosterhuis. Marijnissen heeft tot mijn teleurstelling geweigerd afstand te nemen van de uitspraken van Oosterhuis naar Rita Verdonk. Hij licht dat niet toe. Het blijft in het ongewisse waarom hij het met Oosterhuis eens is. Nou ik ben duidelijker, nee, ik ben het met Oosterhuis zeker niet eens! Sterker nog, ik vind met Rita Verdonk, dat hij op ontoelaatbare wijze associaties legt tussen haar beleid en het handelen van de IND en het handelen van de pro-nazi politie bij de deportatie van Joden tijdens de bezetting en dat hij haar daarmee doelbewust en respectloos in diskrediet brengt.
Overigens neem ik dat Oosterhuis zelf niet eens zo kwalijk. De man is een ex-priester, niet zo erg honkvast dus, en een dichter. Hij is het gewend om zich uit te drukken in ietwat gezwollen apocalyptische taal, en dichterlijke, lees niet zo rationele zinsneden. Hij heeft daarmee nationaal en internationaal faam verworven, maar of dat nou politiek en maatschappelijk zo relevant is? Voor zijn partij, de SP is hij als bekende persoon dus wel interessant als lijst-opduwer. Wat nu, tracht de SP nog even een klosje garen te spinnen over de rug van Verdonk, met deze eigenlijk toch wel onverkwikkelijke uitspraken?
Politiek noch maatschappelijk is Huub Oosterhuis voor mij een baken, en ik neem hem met zijn uitspraken niet serieus. Wil je tot effectief beleid komen, dan moet je inderdaad niet te rade gaan bij een ex-priester/dichter, want dan “loop je met hem over water”. In de politiek gaat het om stevige grond, en haalbaarheid aan deze kant van de horizon en kun je niet aan messiaans droomdenken gaan doen. Over water lopen is er niet bij, ehh, zelfs niet over één nacht ijs. Je zult het pragmatisch juiste moeten realiseren en daarbij je oriëntatie vasthouden op het goede. Ik vind het een minpunt voor de SP, dat ze hem zo inzetten. Weinig principieel eigenlijk van Marijnissen en zijn beleidsmakers, want ze zullen het als Maoïstisch geïnspireerde beweging warempel meestal niet met hem eens zijn.
Ik geloof niet dat Oosterhuis veel stemmen voor de SP zal werven. Als lijstopduwer is nu op de eerste plaats zichzelf aan het verneuken. De mensen zijn niet gek en voelen wel aan dat hij met al zijn elegante grootspraak in politieke zin feitelijk weinig te bieden heeft en dat zijn associaties een onwaarachtige en grove vertekening van de werkelijkheid zijn. Hij zou er eigenlijk met zijn vergoeilijkende controversiële uitspraken over pedofilie, gelanceerd in samenspraak met nog een spraakmakend kerkelijk fenomeen, dominee Visser, goed aan doen maar een beetje in de schaduw te blijven. Als ik het goed na ga, dan komt hij in politieke zin wat naïef over en laat hij zich voor het SP-karretje spannen. En dat is de doorgewinterde Jan Marijnissen wel wat kwalijk te nemen. Hij schuift als een grootmeester schaker de pion Oosterhuis naar voren, en blijft als een echte koning zelf in de luwte van de achterhoede, prettig lachend en veilig tussen zijn torens. Rita Verdonk haalt er haar schouders bij op en zet hem bij aan de kant.
Hoe is het Jan, wil je geen kritiek te hebben op je lijstduwer vóórdat het Oosterhuis-effect is uitgewerkt (tel uit je winst)? Vraagje aan je: Ben je het werkelijk eens met wat Oosterhuis allemaal gezegd heeft en impliciet suggereert? Oké, maar dan ben je mijn stem kwijt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten