dinsdag 24 juli 2012
arme Patrick
zondag 15 juli 2012
in de clinch met JMdeM
Hier volgt de e-mail wisseling die ik gehad met JMdeMeester n.a.v. zijn artikel over pesterij.
reactie op "pesterij"
be> het volgende:
be> het volgende:
be> het volgende:
reactie op "pesterij"
Postvak IN
x
Postvak IN
14-jul. (1 dag geleden)
| | |||
Jean Marie, ik heb een kritische maar ook constructieve reactie geschreven op je stuk "...het zal je kind maar wezen...", waar ik nogal door geprikkeld was. Heb je de moed die reactie te lezen? Wel, kijk dan op mijn blog: opapake68.blogspot.com
grrr oet,
Kees
14-jul. (1 dag geleden)
| | |||
Geachte,
Ik vind je stuk als reactie op mijn opiniestuk over pesterijen niet terug op je blog.
Kan je me zeggen waar het juist staat ? Ik sta steeds open voor – onderbouwde – kritiek.
Met vriendelijke groeten,
Jean Marie de Meester
14-jul. (1 dag geleden)
| | |||
JeanMariedeM, het stuk staat op mijn blog opapake68.blogspot.com. Je vindt het zo, want het staat bovenaan.
Ik vraag me nu af of ik je niet te hard heb aangepakt. Maar ach, je hebt de gave van het woord, en zult ook wel tussen mijn regels door lezen dat het me niet om jou persoonlijk gaat gaat. Ik heb intussen ook wat rondgekeken op internet, en ben overtuigd geraakt van je goede bedoelingen. Ik vermoed dat jij, net als ik als een geëngageerd mens in het leven staat, bewustwording probeert te stimuleren en probeert bij te sturen waar dat nodig blijkt en is.
vriendelijke groet en een warme zomersproet,
14-jul. (1 dag geleden)
| | |||
Kees,
Ik heb uw tekst gelezen.
U doet alsof pesterijen een recent gegeven is. Ik kan u melden dat er in mijn schooltijd ook gepest werd en gevochten zelf. Dit is inmiddels al een paar decennia terug. En ik kan u als homo daarenboven melden dat homo’s tot op heden gepest worden. U moet mij dus niet komen uitleggen wat gepest worden in de praktijk betekent. Verandert dit iets aan mijn mening ? Neen.
Wat ik wilde naar voor brengen is dat de dader zelf nog maar 14/15 jaar is en dat in ons systeem men er van uit gaat dat kinderen domme dingen doen maar dat ze daar niet de rest van hun leven voor moeten boeten. Een gepaste straf voor pesterijen is dan nodig maar dan wel een straf via een rechtbank en niet door de media en de man/vrouw in de straat. Had de moeder op de beelden de gezichten van zowel slachtoffer als dader onherkenbaar gemaakt dan bleef de essentie overeind, met name ons confronteren met pesterijen en hoe dat in het werk gaat maar dan was er juridisch geen probleem. Je kan toch immers niet een wet overtreden om een andere inbreuk op de wet aan te klagen.
Een doordenkertje. Mijn nicht is 13 jaar geleden overreden door een bejaarde man. Zij stierf in het ongeval. De man was eigenlijk – gelet op zijn leeftijd – niet meer in staat om te rijden maar reed blijkbaar toch. Moet ik nu ook een facebookpagina aanmaken met foto, naam, adres, telefoongegevens van die man ?
Onze maatschappij is zo aan het verharden dat we zelf kinderen willen behandeld zien als volwassenen. Ik vond en vind nog steeds dat dat niet kan. Daarom mijn opiniestuk.
Mvg
Jean Marie de Meester
14:36 (23 uren geleden)
| | |||
Jean Marie, spijtig dat je vroeger ook zelf gepest werd, en misschien moet je dat ook nu nog vrezen.
Ik vind je insteek nog steeds te smal, je kunt dit fenomeen, dat een maatschappelijk fenomeen is, niet als losstaand incident benaderen, noch kun je het te lijf met het wetboek in de hand. Als je dat denkt dan onderschat je wat er in de samenleving aan de hand is. Je kunt de problematiek die zich hier aandient niet versmallen tot het individu, bijvoorbeeld de homosexuele mens. Het voorval waar het hier omgaat is pestgedrag, ecalerend pestgedrag, d.w.z. het gedrag versterkt zichzelf, jegens een weerloze. Het fenomeen is alleen in de breedte te bestrijden, en daar gaat het om als je in de krant de publiciteit zoekt. Jij heb vroeger gevochten? Je zou nu raar kunnen opkijken als je de bocht rondend ineens tegenover een groep Marokkanen komt te staan, die je als homo herkennen. Wat doe je dan? Trek je je wetboek, of je flacon pepperspray? Ik beide gevallen kun je er beroerd afkomen. In het eerste geval krijg je klappen die je misschien met je wetboek kunt opvangen; in het tweede geval kun je aangeklaagd worden wegens mishandeling. En er is altijd wel een advocaat die hen vrij krijgt wegens een procedurefout, of wegens geen overtuigend materieel bewijs (zoals laatst met de buitengewoon agressieve en redeloze mishandeling van een passant op het perron door een stel jongeren die op keet uit waren), of de straf wordt niet voltrokken wegens minderjarigheid. Je argument dat het kinderen zijn is werkelijk een lachtertje. Ik zat op die leeftijd al zowat op kamers. Zo kun je alles goedlullen. Mensen die zich aan sex overgeven, zijn in mijn ogen volwassen, en niet alleen lichamelijk al hebben ze vaak culturele en ethische opvattingen die van de achterbuurt zijn. De rechter kan je veroordelen wegens onaangepast en overdreven reageren. Is de rechter niet in staat om op te treden, of belachelijke uitspraken doet, de samenleving doet het dan wel zelf. Ik geloof ook niet in een volksgericht, maar dan moet de samenleving wel adequaat optreden en rechtvaardig te werk gaan. Vergeet niet dat hier een maatschappelijke ontwikkeling aan ten grondslag ligt, die alsmaar verder vreet.
Je geeft een aardig voorbeeld van die oude man. Maar is dit een studentengrap? Ook hier mag je de problematiek niet versmallen tot dit individuele geval. Dat moet dan misschien wel in de rechtzaal, al hoop ik dat de rechter wijzer is, want het is een maatschappelijk probleem, dat in de breedte begrepen en aangepakt moet worden. De man is niet fout omdat hij oud is, en tekort schiet. Het controlesysteem is fout omdat hij nog steeds mag rijden. Maar de controlesystemen falen aan alle kanten, en dat wekt veel animositeit en zal tot verdere desintegratie leiden. Zo faalde ook het maatschappelijke controlesysteem, sociale controle, omdat mensen er omheen gewoon bleven toekijken. "Chinese toestanden!" Zo mag de jongere, die inderdaad geen volwassene is, niet op grond van zijn jeugdigheid vrijuit gaan. Ik blijf door alles heen liever kijken naar het slachtoffer, die een subliem voorbeeld geeft van hoe het zou moeten.
16:03 (22 uren geleden)
| | |||
Kees,
Ik heb nergens beweert dat ik zelf gevochten heb. Ik heb zien vechten. Ik ben er altijd in geslaagd om een gevecht uit de weg te gaan omdat vechten een zwaktebod is. Maar ik heb genoeg zien pesten. Ik blijf erbij dat hier de jeugdige leeftijd van de dader primeert op het “tentoonstellen” in de media van de dader. Daarenboven koester je de illusie dat door dergelijke feiten in het openbaar te brengen je een halt zult kunnen toeroepen aan toekomstige pesters. Deze zullen in de toekomst gewoon waakzamer zijn en er voor zorgen dat er niets meer wordt opgenomen. Maar waar ik meer problemen mee heb is de laksheid van de volwassenen in de buurt van de feiten. Deze speelden zich af aan een bushalte midden in de stad Roeselare. Geen enkele volwassene die tussengekomen is. Maar daar spreek niemand over. De onverschilligheid van de maatschappij. Ook wordt de rol van de (katholieke) school in deze onder de mat geschoven. Mijn ervaring leert mij dat dergelijke pesterijen meestal al een ganse tijd aan de gang zijn en dat de school er meestal kennis van heeft. Wat heeft deze gedaan ? Misschien ook eens een facebookpagina aanmaken om het laks gedrag van de school aan te klagen ? Waar begint maar vooral waar eindigt dit ...
Ik vind je opmerking over het dodelijk ongeval van mijn nicht, waarbij je verwijst naar een studentengrap totaal misplaatst !
Voor de rest heb ik niets meer te zeggen.
Jean Marie de Meester
17:08 (21 uren geleden)
| | |||
Ah, excuus hoor Jean Marie, ik heb niet voldoende aangevoeld dat het geval met je nicht gevoelig lag. Dat kun je krijgen als de ratio gaat primeren.
Ik wil niemand veroordelen, maar een opvoedkundige straf mag en moet denk ik. Geloof je echt dat de pestkop niet wist waar ze mee bezig was? Is dat niet wat naïef? Ik denk dat zij en het hele groepje best wisten wat ze aan het doen waren, en zelfs dat wat ze deden echt zwaar over de schreef was. Een dergelijke inbreuk plegen op iemands integriteit is niet anders dan een weloverwogen bewuste daad van agressie. Niemand wil gepest worden, zij zelf ook niet. Ze hebben volgens mij heel bewust een daad willen stellen om daarmee indruk te maken via youtube; goedkoop en destructief in plaats van creatief. Maar als je van jezelf weet dat je de echte creativiteit niet in huis hebt, wat doe je dan? Als ze op die leeftijd nog niet weten dat je met zoiets, dat zwaar over de schreef is, geen naam kunt maken, dan is er iets goed mis in de persoonlijke vorming en groei als mens. Helaas gebeurt dat bij velen, zowel bij rijken als bij armen. Het gaat me niet zozeer om een uitputtende analyse van dit ene geval, maar meer om wat we misschien door vol te houden en dapper door te gaan, tot stand zouden kunnen brengen. En, we hebben geen keus, we moeten wel. Ik geloof dat het uiteindelijk in dit bijzondere geval wel goed komt, omdat de pestkop geconfronteerd is met een open, vergevingsgezinde, zelfs liefhebbende ziel. Tenminste als ze de frustratie van haar eigen schuldgevoel kan overwinnen.
Ik geloof echt dat er maatschappelijk een beweging op gang kan komen die deze ontsporingen tegen gaat. Ik geloof ook dat de massaliteit van de anti-reacties, hoe controversieel ook, uiteindelijk ook positief kan uitwerken. Hoe dan ook dat heeft zijn eigen momentum en zijn eigen niet altijd edele motivatie. De samenleving in het groot moet dat duidelijk maken, en in het klein moet het geëffectueerd worden door "de handen aan de bench"! Het is verschrikkelijk dat de zwijgende massa niet verder kon komen dan toekijken. Eenzelfde effect heb je bij een drenkeling in het water! Velen staan erbij te kijken en enkelen maken er ook nog grapjes over! Dat wij ons er druk om maken, is een goed teken. Als velen dat doen kan er iets op gang komen. Ja zeker.
Groet hoor, Jean Marie
het is al zeldzaam om zo in gesprek te komen.
Ik wens je een goed weekend.
advocaatje: tiereliereliere
Jean Marie de Meester, is iemand die veel schrijft, en als advocaat gewend is om ongestraft en vrijelijk zijn mening te verkondigen, en zoals in de advocatuur meer en meer de gewoonte is geworden de antithese "waar of onwaar" naar believen op te rekken, alles in het belang van de client en daarna op afstand ten behoeve van de waarheidsvinding; iemand die bij allerlei maatschappelijke ontwikkelingen uitbundig wat gemakkelijk links commentaar geeft. Heeft Jean Marie wel eens ooit naar dat schilderij van Goya gekeken wat de executie verbeeldt van linkse activisten?
Zijn vlotte pen wil nog niet zeggen dat hij de wijsheid in pacht heeft. Er zijn er meer die met een bruisende uitstroom van fraaie zinnen, en met hun flux de bouche de aandacht naar zich toe weten te trekken, maar echt doorwrocht en openlijk maatschappelijk engagement is wat anders is dan salonpraat. Zij mogen bedenken dat de zalmen stroomopwaards gaan, tegen de stroom in, en dat aan de bovenloop de beren klaar staan om ze op te vangen.
Om je argumenten overtuigingskracht bij te zetten zul je vroeg of laat achter je bureau vandaan moeten komen, en de straat op moeten, en moet je je nek durven uit te steken, en risico nemen, zoals inderdaad mensen als Philip de Winter c.s., Hirsi Ali, Geert Wilders, De Dalai Lama en anderen het gedaan hebben. Uit een vorm van idealisme, want of het veel zoden aan de dijk heeft gezet is nog maar de vraag. Er zijn er nu velen die de vrijheid van meningsuiting ontnomen is, en er is een groeiende zwijgende en verbitterde massa, omdat de mensen zich gewoon niet meer durven te uiten, en de overheid blijkt meer en meer onmachtig om op te treden. Onze samenleving nadert daarmee de expressie van een parkinsonpatient. Hulde aan degenen die nog steeds hun hun mond wel open doen en eerlijk en kordaat voor hun mening uitkomen.
Zijn vlotte pen wil nog niet zeggen dat hij de wijsheid in pacht heeft. Er zijn er meer die met een bruisende uitstroom van fraaie zinnen, en met hun flux de bouche de aandacht naar zich toe weten te trekken, maar echt doorwrocht en openlijk maatschappelijk engagement is wat anders is dan salonpraat. Zij mogen bedenken dat de zalmen stroomopwaards gaan, tegen de stroom in, en dat aan de bovenloop de beren klaar staan om ze op te vangen.
Om je argumenten overtuigingskracht bij te zetten zul je vroeg of laat achter je bureau vandaan moeten komen, en de straat op moeten, en moet je je nek durven uit te steken, en risico nemen, zoals inderdaad mensen als Philip de Winter c.s., Hirsi Ali, Geert Wilders, De Dalai Lama en anderen het gedaan hebben. Uit een vorm van idealisme, want of het veel zoden aan de dijk heeft gezet is nog maar de vraag. Er zijn er nu velen die de vrijheid van meningsuiting ontnomen is, en er is een groeiende zwijgende en verbitterde massa, omdat de mensen zich gewoon niet meer durven te uiten, en de overheid blijkt meer en meer onmachtig om op te treden. Onze samenleving nadert daarmee de expressie van een parkinsonpatient. Hulde aan degenen die nog steeds hun hun mond wel open doen en eerlijk en kordaat voor hun mening uitkomen.
woensdag 11 juli 2012
pesterij en wij
Het is alweer enige tijd geleden dat Vlaanderen werd geschokt door de beelden van zwaar pestgedrag, zomaar op straat in alle openheid, bij een bushalte, en doelbewust gefilmd om het op Youtube te kunnen zetten. De sociale media als bijv. facebook werden overstelpt door reacties. Aan de ene kant waren daar de meevoelende adhesiebetuigingen aan het adres van het slachtoffer, een licht autistisch meisje; aan de andere kant waren daar de vele veroordelende reacties naar de daders, met vaak een agressieve grondtoon. Natuurlijk waren er ook de kritische beschouwingen over de ethische en juridische kanten van de handelswijze van de verschillende partijen, inclusief die van de moeder, die het onthullende en onthutsende filmpje op internet zette, om dit pestgedrag aan te klagen. De storm van verontwaardiging om het wangedrag van een stel jongeren, die door hun eigen filmpje werd ontketend, lijkt inmiddels geluwd. De media hebben echter bol gestaan van de commentaren. Waarom er dan nu nog eens op terugkomen? Nou, het lijkt me goed op dit krantenartikel van De Meester te reageren, om enige naar mijn gevoel gewenste nuancering aan te brengen. Ik meen kort en goed gezegd dat het artikel van Jean Marie de Meester, politicus en publicist, niet bijdraagt aan het tot stand brengen van het juiste klimaat om in de toekomst dit soort ontsporingen te voorkomen.
Verbijsterend is het dat er onder de jongeren kennelijk een lichtzinnige subcultuur aan het ontstaan is waarin het pesten, mishandelen en vernederen van de eenling, zonder enige aanleiding, een doel in zichzelf aan het worden is. Dit is treurig genoeg niet het eerste geval, en evenmin het ergste, noch het laatste. Je kunt over de reacties uit de samenleving moeilijk gaan doen, maar ergens mogen we blij zijn dat we in meerderheid nog zoveel gevoel voor de juiste verhoudingen hebben, dat we dit gedrag met klem afwijzen. Goed we kunnen wensen dat het allemaal wat geciviliseerder zou verlopen , maar zoals gezegd een "volksgericht" volgt zijn eigen wetmatigheden. Er zal net als bij voetballen ruimte moeten zijn om de primaire emoties te uiten. Net als bij voetballen? Rare vergelijking? De overeenkomsten zijn duidelijk, al zijn er verschillen. Wij, volwassenen dienen er te zijn om die emoties beheerst op te vangen en te kanaliseren. Onze Jean Marie de Meester kiest er voor in zijn artikel om maar allereerst de moeder, die het filmpje publiceerde, terecht te wijzen door haar er mee te confronteren dat ze mogelijk een strafbaar feit heeft gepleegd. Common sense verzet zich tegen de formalistische benadering waar JMdeM voor kiest: zowel om de ongevoelige van weinig begrip getuigende insteek, als tegen de stricte interpretatie van het wetsartikel. Ja natuurlijk, Jean Marie de Meester, “de wet is er voor iedereen”, maar de regels zullen naar de situatie van hier en nu telkens geinter-preteerd moeten worden. Een opmerking als "de wet is er voor iedereen" is een platte dooddoener.
Wat moet de lezer met zo’n formele skeletachtige insteek, die veel weg heeft van de bekende open klotendeur. Met veel moeite komt er dan toch nog enige sympathie doordruppelen, als hij zegt dat hij de woede van de moeder wel begrijpt. Dat begrip komt te laat, too little too late. Als je niet kunt meeleven en meteen in de regels schiet, dan heb je niets te vertellen, gewoon omdat je de aansluiting mist. Waarom kiest deM voor deze benadering vraag ik me af. Is hij zo’n zedenMeester dat hij geen oog heeft voor de samenhang? Voor hem is het ook zo belangrijk kennelijk dat iedereen in Vlaanderen het op Youtube heeft kunnen zien, maar is het dan erger als iedereen het heeft kunnen zien? Bij de bushalte heeft ook iedereen de mishandeling kunnen zien. De dader werd daar echter niet door gehinderd, misschien wel in tegendeel. Ze wilden zowiezo de publiciteit zoeken, en werden kennelijk door een bizar streven naar publiciteit gemotiveerd. Grote vraag is waarom niemand ingreep en schijnbaar ongeinteres-seerd bleef toekijken. Wat zou jij gedaan hebben JMdeM. Zou je doorgelopen zijn, zou je hebben staan toekijken, of zou je ingegrepen hebben? Dat is een serieuze vraag aan iedereen.
De Meester kiest consequent voor het bekritiseren van degenen die hebben gereageerd op het wangedrag. Inderdaad die deden dat vaak met overdreven en, betreurenswaardig genoeg, ook nogal eens puur destructieve, agressieve uitingen. Dat wijst er jammer genoeg op dat de daders niet slechter zijn dan de massa die op het zien van de daden reageert. Je kunt dan ook de hand in eigen boezem steken. Je laat zelf zien hoe gemakkelijk zo'n voorval minstens in taalgebruik escaleert, als je ter verdediging van de schuldige, ja, mijnheer de Meester, de schuldige, de dader (er is geen twijfel), zelf een fors overdreven en opgeschroefde metafoor gaat hanteren als “…iemand zonder proces op te hangen op de grote Markt van Tielt”. Dat is in zichzelf hautain en in een bepaald opzicht ook agressief. De kracht van argumenten wordt echt niet groter door ze op te blazen, wel kan de animositeit daardoor toenemen. DeM introduceert slechts meer emoties. Hij geeft daarbij bepaald geen blijk van een gerijpt (be)oordelingsvermogen, maar hij is dan ook slechts advocaat en geen rechter. Als hij nu, zoals hij zegt, primair alleen maar een cascade van juridische vragen op zich af ziet komen, dan vraag ik me werkelijk af of hij wel in de gaten heeft dat er zich echt een drama heeft afgespeeld, en dat er allerlei sentimenten zijn ontketend, waarbij het een het ander oproept en waarin alles samenhangt. We hebben geen behoefte aan weer een juridisch steekspel waarin maar al te vaak de advocaat er slechts op uit is het proces te ondermijnen en niet op waarheidsvinding. Laat dat wetboek maar even liggen zou ik zeggen. Alleen een gerijpte, invoelende, volwassen en vooral ook een geduldige benadering van deze hele heksenketel kan tot herstel van vertrouwen leiden. Het gaat niet aan om alleen de juridische kanten uit te vergroten. Jean Marie de Meester is voor mij deze hele problematiek niet Meester gebleken. Hij kan zich maar beter laten leiden door de opstelling van het slachtoffer, dat gepeste meisje, dat bewonderenswaardig evenwichtig en rustig de weg wijst naar bewustwording en herstel van waardigheid: “hen mag niet overkomen wat ze mij aangedaan hebben”, zegt ze. Ik denk dat zij daarmee nota bene als slachtoffer meer dan wie ook de brand heeft geblust en het vuur heeft gedoofd. Allez, weet het maar eens op te brengen!
De titel alleen al “het zal je kind maar wezen”. Dit zet de toon van het stuk, al is het onduidelijk op welk kind hij doelt; de dader of het slachtoffer of beide. Dan onmiddellijk de volgende inswinger: “de goegemeente van Vlaanderen, die inquisitiegewijs…” de dader te lijf gaat. Genoeg om te denken dat hier iemand aan het woord is die in one liners zonder samenhang denkt. Het was juist geen inquisitie Mijnheer de Meester, die ging immers strict methodisch te werk, met toepassing van strenge regels waar ook JMdM zelf zo bij zweert, maar dat nu maar even over het hoofd ziet. De Meester vervolgt dan met de constatering “Ik weet niet of het zo verstandig was van de moeder…”. Inderdaad, dat weet hij ook niet, alhoewel hij suggereert het wel te weten, de neuzelige commentaren van een reeks deskundigen ten spijt. We moeten onderkennen dat het is gedaan en is gebeurd in een ketenkluwen van oorzaken en gevolgen. Je kunt daar lang over redekavelen, maar hier geldt zoals altijd onverbiddelijk het "deze gedane zaken nemen geen keer". Met alle gepraat verander je daar geen jota meer aan. We kunnen hooguit proberen de kwetsende gevolgen in te dammen. Dergelijke gebeurtenissen volgen een eigen dynamiek waar je door met juridische regels te gaan wapperen niets klaar krijgt. We kunnen nu achteraf alleen nog nabeschouwen in de hoop enig inzicht te krijgen in de wetmatigheden die een dergelijk ontspoord gedrag en het "volksgericht" dat er op volgt, beheersen. We mogen en moeten echter proberen te analyseren wat er nou eigenlijk gebeurd is, waarbij we er goed aan doen in te voelen hoe dit heeft kunnen gebeuren, in de waarschijnlijk ijdele hoop dat we een volgend "vertoon van redeloos geweld" kunnen voorkomen. We hebben immers met ons allen de plicht om hoe dan ook te trachten een samenleving in stand te houden die beantwoordt aan de hoogstaande ethische normen die we koesteren. Gedrag dat zwaar over de schreef gaat, zal veroordeeld en gestraft moeten worden. In dit geval was het duidelijk, dat de ethische grenzen hier op ontoelaatbare wijze werden overschreden, zozeer zelfs dat je als kijker naar het filmpje in toenemende mate met afwijzen en afgrijzen ging reageren, met heftige antireacties richting daders, zowel door de toenemende intensiteit van de redeloze agressieve uitingen van de pestkop, als over de verbijsterende intenties van de groep: hun eigen misdragingen te filmen en die op Youtube te zetten. Maar ook met treurig schuldbesef over ons eigen onvermogen om deze sadistische uitingen van onvrede te voorkomen.
Verbijsterend is het dat er onder de jongeren kennelijk een lichtzinnige subcultuur aan het ontstaan is waarin het pesten, mishandelen en vernederen van de eenling, zonder enige aanleiding, een doel in zichzelf aan het worden is. Dit is treurig genoeg niet het eerste geval, en evenmin het ergste, noch het laatste. Je kunt over de reacties uit de samenleving moeilijk gaan doen, maar ergens mogen we blij zijn dat we in meerderheid nog zoveel gevoel voor de juiste verhoudingen hebben, dat we dit gedrag met klem afwijzen. Goed we kunnen wensen dat het allemaal wat geciviliseerder zou verlopen , maar zoals gezegd een "volksgericht" volgt zijn eigen wetmatigheden. Er zal net als bij voetballen ruimte moeten zijn om de primaire emoties te uiten. Net als bij voetballen? Rare vergelijking? De overeenkomsten zijn duidelijk, al zijn er verschillen. Wij, volwassenen dienen er te zijn om die emoties beheerst op te vangen en te kanaliseren. Onze Jean Marie de Meester kiest er voor in zijn artikel om maar allereerst de moeder, die het filmpje publiceerde, terecht te wijzen door haar er mee te confronteren dat ze mogelijk een strafbaar feit heeft gepleegd. Common sense verzet zich tegen de formalistische benadering waar JMdeM voor kiest: zowel om de ongevoelige van weinig begrip getuigende insteek, als tegen de stricte interpretatie van het wetsartikel. Ja natuurlijk, Jean Marie de Meester, “de wet is er voor iedereen”, maar de regels zullen naar de situatie van hier en nu telkens geinter-preteerd moeten worden. Een opmerking als "de wet is er voor iedereen" is een platte dooddoener.
Wat moet de lezer met zo’n formele skeletachtige insteek, die veel weg heeft van de bekende open klotendeur. Met veel moeite komt er dan toch nog enige sympathie doordruppelen, als hij zegt dat hij de woede van de moeder wel begrijpt. Dat begrip komt te laat, too little too late. Als je niet kunt meeleven en meteen in de regels schiet, dan heb je niets te vertellen, gewoon omdat je de aansluiting mist. Waarom kiest deM voor deze benadering vraag ik me af. Is hij zo’n zedenMeester dat hij geen oog heeft voor de samenhang? Voor hem is het ook zo belangrijk kennelijk dat iedereen in Vlaanderen het op Youtube heeft kunnen zien, maar is het dan erger als iedereen het heeft kunnen zien? Bij de bushalte heeft ook iedereen de mishandeling kunnen zien. De dader werd daar echter niet door gehinderd, misschien wel in tegendeel. Ze wilden zowiezo de publiciteit zoeken, en werden kennelijk door een bizar streven naar publiciteit gemotiveerd. Grote vraag is waarom niemand ingreep en schijnbaar ongeinteres-seerd bleef toekijken. Wat zou jij gedaan hebben JMdeM. Zou je doorgelopen zijn, zou je hebben staan toekijken, of zou je ingegrepen hebben? Dat is een serieuze vraag aan iedereen.
De Meester kiest consequent voor het bekritiseren van degenen die hebben gereageerd op het wangedrag. Inderdaad die deden dat vaak met overdreven en, betreurenswaardig genoeg, ook nogal eens puur destructieve, agressieve uitingen. Dat wijst er jammer genoeg op dat de daders niet slechter zijn dan de massa die op het zien van de daden reageert. Je kunt dan ook de hand in eigen boezem steken. Je laat zelf zien hoe gemakkelijk zo'n voorval minstens in taalgebruik escaleert, als je ter verdediging van de schuldige, ja, mijnheer de Meester, de schuldige, de dader (er is geen twijfel), zelf een fors overdreven en opgeschroefde metafoor gaat hanteren als “…iemand zonder proces op te hangen op de grote Markt van Tielt”. Dat is in zichzelf hautain en in een bepaald opzicht ook agressief. De kracht van argumenten wordt echt niet groter door ze op te blazen, wel kan de animositeit daardoor toenemen. DeM introduceert slechts meer emoties. Hij geeft daarbij bepaald geen blijk van een gerijpt (be)oordelingsvermogen, maar hij is dan ook slechts advocaat en geen rechter. Als hij nu, zoals hij zegt, primair alleen maar een cascade van juridische vragen op zich af ziet komen, dan vraag ik me werkelijk af of hij wel in de gaten heeft dat er zich echt een drama heeft afgespeeld, en dat er allerlei sentimenten zijn ontketend, waarbij het een het ander oproept en waarin alles samenhangt. We hebben geen behoefte aan weer een juridisch steekspel waarin maar al te vaak de advocaat er slechts op uit is het proces te ondermijnen en niet op waarheidsvinding. Laat dat wetboek maar even liggen zou ik zeggen. Alleen een gerijpte, invoelende, volwassen en vooral ook een geduldige benadering van deze hele heksenketel kan tot herstel van vertrouwen leiden. Het gaat niet aan om alleen de juridische kanten uit te vergroten. Jean Marie de Meester is voor mij deze hele problematiek niet Meester gebleken. Hij kan zich maar beter laten leiden door de opstelling van het slachtoffer, dat gepeste meisje, dat bewonderenswaardig evenwichtig en rustig de weg wijst naar bewustwording en herstel van waardigheid: “hen mag niet overkomen wat ze mij aangedaan hebben”, zegt ze. Ik denk dat zij daarmee nota bene als slachtoffer meer dan wie ook de brand heeft geblust en het vuur heeft gedoofd. Allez, weet het maar eens op te brengen!
lekkage? Ach wat!
Ach kom, wie gelooft er nou nog in dat per ongeluk lekken? Een weloverwogen strategische zet zul je bedoelen. Het was al wel duidelijk dat Lieten het er niet bij zou laten zitten. En het is toch ook een belachelijke entreprise die Uplace, en dat in deze tijd van bestedingsbeperking; weer, net als bij de banken, een ongedekte reus op lemen voeten. En waarom, Chris Peters, waarom kan een minister niet op eerdere foute beslissingen terug komen?
grrr oet, Opapake
grrr oet, Opapake
DNA-databanket?
http://www.hbvl.be/nieuws/binnenland/aid1202102/een-grote-databank-met-dna-van-alle-inwoners-van-belgie.aspx
"Eén grote databank met DNA van alle Belgen"
citaat:
04/07 BINNENLAND "Er moet een databank komen met het DNA van al wie in België geboren wordt". Dat zegde advocaat-generaal Jean-Luc Cottyn van de Hoge Raad voor Justitie in de Senaatscommissie Justitie. ....Cottyn zegde "dat twee of drie doden hadden vermeden kunnen worden als het DNA van Ronald Janssen beschikbaar was geweest.".....Eerder bepleitte Walter Damen, de huidige advocaat van Sharia4Belgiumleider Fouad Belkacem, precies hetzelfde........ N-VA-senatrice Inge Faesj heeft een wetsvoorstel ingediend om een databank met DNA van verdachten van ernstige misdrijven op te richten. Momenteel houdt België alleen het DNA van veroordeelden van zware misdrijven bij. Er is ook een databank met onbekend DNA dat op plaatsen van het misdrijf wordt gevonden.
Het komt me voor, dat we hier op het probleem stuiten van iemand die te lang op zijn hoge verantwoordelijke plek heeft gezeten, en op die plek stilaan vergrijsd is. Nou kun je proberen dat te camoufleren door je haar te millimeteren, de waarheid ontloop je toch niet. Bij de een verraadt deze waarheid zich door totale overgave aan zijn secretaresse, die meer en meer vrij spel krijgt, bij de ander in het doen van onzinnige uitspraken, die doen denken aan de gezegdes van een of andere randdebiel.
Vergrijzing gaat samen met mentale verstarring, het voorportaal van mentale verwarring, en dat is erger dan het kleurloos worden van je haar. Verstarring mag niet verward worden met naderende dementie, maar toch het is er een voorbode van. Wat zijn de verschijnselen? Nou kijk naar deze advocaatgeneraal. Deze client, en wellicht "patient in spe", is gaan leiden aan een verminderde souplesse van geest, zich uitend in een verontrustende blikveldvernauwing, waarbij meer en meer zijn visie beperkt wordt tot de eigen denkbeelden; deze worden verabsoluteerd en verheven tot de ultieme waarheid waarmee nog even gescored moet worden. Mijn hemel, een databank voor de hele Belgische bevolking. Wat een klets, alsof er geen Aldous Huxley met zijn "brave new world" geweest is. Is deze man, deze advocaatgeneraal zo in zijn werk opgegaan dat hem de ontwikkelingen op moreel/ethisch gebied ontgaan zijn? A bas ce figure!
Abonneren op:
Posts (Atom)