reactie op "pesterij"
Postvak IN
x
Postvak IN
14-jul. (1 dag geleden)
 | | |||
Jean Marie, ik heb een kritische maar ook constructieve reactie geschreven op je stuk "...het zal je kind maar wezen...", waar ik nogal door geprikkeld was. Heb je de moed die reactie te lezen? Wel, kijk dan op mijn blog: opapake68.blogspot.com
grrr oet,
Kees
14-jul. (1 dag geleden)
| | |||
Geachte,
Ik vind je stuk als reactie op mijn opiniestuk over pesterijen niet terug op je blog.
Kan je me zeggen waar het juist staat ? Ik sta steeds open voor – onderbouwde – kritiek.
Met vriendelijke groeten,
Jean Marie de Meester
14-jul. (1 dag geleden)
| | |||
JeanMariedeM, het stuk staat op mijn blog opapake68.blogspot.com. Je vindt het zo, want het staat bovenaan.
Ik vraag me nu af of ik je niet te hard heb aangepakt. Maar ach, je hebt de gave van het woord, en zult ook wel tussen mijn regels door lezen dat het me niet om jou persoonlijk gaat gaat. Ik heb intussen ook wat rondgekeken op internet, en ben overtuigd geraakt van je goede bedoelingen. Ik vermoed dat jij, net als ik als een geëngageerd mens in het leven staat, bewustwording probeert te stimuleren en probeert bij te sturen waar dat nodig blijkt en is.
vriendelijke groet en een warme zomersproet,
14-jul. (1 dag geleden)
| | |||
Kees,
Ik heb uw tekst gelezen.
U doet alsof pesterijen een recent gegeven is. Ik kan u melden dat er in mijn schooltijd ook gepest werd en gevochten zelf. Dit is inmiddels al een paar decennia terug. En ik kan u als homo daarenboven melden dat homo’s tot op heden gepest worden. U moet mij dus niet komen uitleggen wat gepest worden in de praktijk betekent. Verandert dit iets aan mijn mening ? Neen.
Wat ik wilde naar voor brengen is dat de dader zelf nog maar 14/15 jaar is en dat in ons systeem men er van uit gaat dat kinderen domme dingen doen maar dat ze daar niet de rest van hun leven voor moeten boeten. Een gepaste straf voor pesterijen is dan nodig maar dan wel een straf via een rechtbank en niet door de media en de man/vrouw in de straat. Had de moeder op de beelden de gezichten van zowel slachtoffer als dader onherkenbaar gemaakt dan bleef de essentie overeind, met name ons confronteren met pesterijen en hoe dat in het werk gaat maar dan was er juridisch geen probleem. Je kan toch immers niet een wet overtreden om een andere inbreuk op de wet aan te klagen.
Een doordenkertje. Mijn nicht is 13 jaar geleden overreden door een bejaarde man. Zij stierf in het ongeval. De man was eigenlijk – gelet op zijn leeftijd – niet meer in staat om te rijden maar reed blijkbaar toch. Moet ik nu ook een facebookpagina aanmaken met foto, naam, adres, telefoongegevens van die man ?
Onze maatschappij is zo aan het verharden dat we zelf kinderen willen behandeld zien als volwassenen. Ik vond en vind nog steeds dat dat niet kan. Daarom mijn opiniestuk.
Mvg
Jean Marie de Meester
14:36 (23 uren geleden)
| | |||
Jean Marie, spijtig dat je vroeger ook zelf gepest werd, en misschien moet je dat ook nu nog vrezen.
Ik vind je insteek nog steeds te smal, je kunt dit fenomeen, dat een maatschappelijk fenomeen is, niet als losstaand incident benaderen, noch kun je het te lijf met het wetboek in de hand. Als je dat denkt dan onderschat je wat er in de samenleving aan de hand is. Je kunt de problematiek die zich hier aandient niet versmallen tot het individu, bijvoorbeeld de homosexuele mens. Het voorval waar het hier omgaat is pestgedrag, ecalerend pestgedrag, d.w.z. het gedrag versterkt zichzelf, jegens een weerloze. Het fenomeen is alleen in de breedte te bestrijden, en daar gaat het om als je in de krant de publiciteit zoekt. Jij heb vroeger gevochten? Je zou nu raar kunnen opkijken als je de bocht rondend ineens tegenover een groep Marokkanen komt te staan, die je als homo herkennen. Wat doe je dan? Trek je je wetboek, of je flacon pepperspray? Ik beide gevallen kun je er beroerd afkomen. In het eerste geval krijg je klappen die je misschien met je wetboek kunt opvangen; in het tweede geval kun je aangeklaagd worden wegens mishandeling. En er is altijd wel een advocaat die hen vrij krijgt wegens een procedurefout, of wegens geen overtuigend materieel bewijs (zoals laatst met de buitengewoon agressieve en redeloze mishandeling van een passant op het perron door een stel jongeren die op keet uit waren), of de straf wordt niet voltrokken wegens minderjarigheid. Je argument dat het kinderen zijn is werkelijk een lachtertje. Ik zat op die leeftijd al zowat op kamers. Zo kun je alles goedlullen. Mensen die zich aan sex overgeven, zijn in mijn ogen volwassen, en niet alleen lichamelijk al hebben ze vaak culturele en ethische opvattingen die van de achterbuurt zijn. De rechter kan je veroordelen wegens onaangepast en overdreven reageren. Is de rechter niet in staat om op te treden, of belachelijke uitspraken doet, de samenleving doet het dan wel zelf. Ik geloof ook niet in een volksgericht, maar dan moet de samenleving wel adequaat optreden en rechtvaardig te werk gaan. Vergeet niet dat hier een maatschappelijke ontwikkeling aan ten grondslag ligt, die alsmaar verder vreet.
Je geeft een aardig voorbeeld van die oude man. Maar is dit een studentengrap? Ook hier mag je de problematiek niet versmallen tot dit individuele geval. Dat moet dan misschien wel in de rechtzaal, al hoop ik dat de rechter wijzer is, want het is een maatschappelijk probleem, dat in de breedte begrepen en aangepakt moet worden. De man is niet fout omdat hij oud is, en tekort schiet. Het controlesysteem is fout omdat hij nog steeds mag rijden. Maar de controlesystemen falen aan alle kanten, en dat wekt veel animositeit en zal tot verdere desintegratie leiden. Zo faalde ook het maatschappelijke controlesysteem, sociale controle, omdat mensen er omheen gewoon bleven toekijken. "Chinese toestanden!" Zo mag de jongere, die inderdaad geen volwassene is, niet op grond van zijn jeugdigheid vrijuit gaan. Ik blijf door alles heen liever kijken naar het slachtoffer, die een subliem voorbeeld geeft van hoe het zou moeten.
16:03 (22 uren geleden)
| | |||
Kees,
Ik heb nergens beweert dat ik zelf gevochten heb. Ik heb zien vechten. Ik ben er altijd in geslaagd om een gevecht uit de weg te gaan omdat vechten een zwaktebod is. Maar ik heb genoeg zien pesten. Ik blijf erbij dat hier de jeugdige leeftijd van de dader primeert op het “tentoonstellen” in de media van de dader. Daarenboven koester je de illusie dat door dergelijke feiten in het openbaar te brengen je een halt zult kunnen toeroepen aan toekomstige pesters. Deze zullen in de toekomst gewoon waakzamer zijn en er voor zorgen dat er niets meer wordt opgenomen. Maar waar ik meer problemen mee heb is de laksheid van de volwassenen in de buurt van de feiten. Deze speelden zich af aan een bushalte midden in de stad Roeselare. Geen enkele volwassene die tussengekomen is. Maar daar spreek niemand over. De onverschilligheid van de maatschappij. Ook wordt de rol van de (katholieke) school in deze onder de mat geschoven. Mijn ervaring leert mij dat dergelijke pesterijen meestal al een ganse tijd aan de gang zijn en dat de school er meestal kennis van heeft. Wat heeft deze gedaan ? Misschien ook eens een facebookpagina aanmaken om het laks gedrag van de school aan te klagen ? Waar begint maar vooral waar eindigt dit ...
Ik vind je opmerking over het dodelijk ongeval van mijn nicht, waarbij je verwijst naar een studentengrap totaal misplaatst !
Voor de rest heb ik niets meer te zeggen.
Jean Marie de Meester
17:08 (21 uren geleden)
| | |||
Ah, excuus hoor Jean Marie, ik heb niet voldoende aangevoeld dat het geval met je nicht gevoelig lag. Dat kun je krijgen als de ratio gaat primeren.
Ik wil niemand veroordelen, maar een opvoedkundige straf mag en moet denk ik. Geloof je echt dat de pestkop niet wist waar ze mee bezig was? Is dat niet wat naïef? Ik denk dat zij en het hele groepje best wisten wat ze aan het doen waren, en zelfs dat wat ze deden echt zwaar over de schreef was. Een dergelijke inbreuk plegen op iemands integriteit is niet anders dan een weloverwogen bewuste daad van agressie. Niemand wil gepest worden, zij zelf ook niet. Ze hebben volgens mij heel bewust een daad willen stellen om daarmee indruk te maken via youtube; goedkoop en destructief in plaats van creatief. Maar als je van jezelf weet dat je de echte creativiteit niet in huis hebt, wat doe je dan? Als ze op die leeftijd nog niet weten dat je met zoiets, dat zwaar over de schreef is, geen naam kunt maken, dan is er iets goed mis in de persoonlijke vorming en groei als mens. Helaas gebeurt dat bij velen, zowel bij rijken als bij armen. Het gaat me niet zozeer om een uitputtende analyse van dit ene geval, maar meer om wat we misschien door vol te houden en dapper door te gaan, tot stand zouden kunnen brengen. En, we hebben geen keus, we moeten wel. Ik geloof dat het uiteindelijk in dit bijzondere geval wel goed komt, omdat de pestkop geconfronteerd is met een open, vergevingsgezinde, zelfs liefhebbende ziel. Tenminste als ze de frustratie van haar eigen schuldgevoel kan overwinnen.
Ik geloof echt dat er maatschappelijk een beweging op gang kan komen die deze ontsporingen tegen gaat. Ik geloof ook dat de massaliteit van de anti-reacties, hoe controversieel ook, uiteindelijk ook positief kan uitwerken. Hoe dan ook dat heeft zijn eigen momentum en zijn eigen niet altijd edele motivatie. De samenleving in het groot moet dat duidelijk maken, en in het klein moet het geëffectueerd worden door "de handen aan de bench"! Het is verschrikkelijk dat de zwijgende massa niet verder kon komen dan toekijken. Eenzelfde effect heb je bij een drenkeling in het water! Velen staan erbij te kijken en enkelen maken er ook nog grapjes over! Dat wij ons er druk om maken, is een goed teken. Als velen dat doen kan er iets op gang komen. Ja zeker.
Groet hoor, Jean Marie
het is al zeldzaam om zo in gesprek te komen.
Ik wens je een goed weekend.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten