Foei Duitsland, zit je zo krap?

Mijn  aandacht werd getrokken door het volgende bericht in Het Belang van Limburg

"Duitsland laat Belgische dwangarbeiders belastingen betalen op pensioen

06:00 Duitsland wil dat duizenden Belgische dwangarbeiders uit de Tweede Wereldoorlog belastingen betalen op hun pensioen. De Belgische Rijksdienst voor Pensioenen heeft daar al tientallen klachten over binnengekregen. In het najaar van 2010 heeft het Duitse parlement een wet goedgekeurd waarin staat dat onder meer pensioenen van dwangarbeiders met 17 % worden belast. De belasting geldt met …"
Ja, goed geraden: De belasting geldt met terugwerkende kracht.

Dit is nou werkelijk Duitsland op zijn smalst. De achterliggende redenering is natuurlijk "gelijke monniken, gelijke kappen". En misschien ook wel, dat in de ogen van de Duitser de dwangarbeiders eigenlijk blij moesten zijn, dat ze werk hadden, en gratis kost en inwoning. Maar, daar zit hem nou net de kneep waarom dit schoentje knelt, en waarom dit besluit aversie, om niet te zeggen walging, oproept. Een dwangarbeider was en is immers niet in dezelfde positie als een andere (Duitse) werknemer en had en heeft zeker niet dezelfde rechtspositie. Nee Angela Merkel met je parlement, dit is al te "punktlich"! Dit besluit mag dan bij oppervlakkige beschouwing redelijk lijken, het getuigt van slechte smaak, en is zeker en vast immoreel. Net zoals die hele heerszuchtige en moordende expansiedrift van destijds immoreel is.

Het is een slechte zaak als een Overheid dit niet zelf inziet. We weten waar dit toe kan leiden. Vergeten? Vraag het aan de talloze dwangarbeiders die weggerukt werden uit hun gezinnen en moesten gaan werken onder een oorlogszuchtige en nietsontziende ideologie, die er slechts op  uit was zichzelf te bevoordelen en te verheerlijken en moeiteloos burgers uit de bezette gebieden voor hun doeleinden misbruikten. Voor dit soort ontwikkelingen is ook in deze tijd te vrezen, en  opnieuw dreigt het gevaar dat Duitsland met zijn sterke economie in Europa te veel de dienst gaat uitmaken, met een verloedering van normen en waarden als gevolg. Duitsland zou een poging kunnen doen  om bij  wijze van gebaar en als enige genoegdoening voor wat de dwangarbeiders is aangedaan, deze belasting dan maar kwijt te schelden.

Buikmoraal? Hè?

dinsdag 16 maart 2010 10:15

walgelijk, walging, vooroordeel, filosofie, theologie, homosexualiteit, sexualiteit, sex, moraal, opapake

Dit is al een oud artikel, maar ik haal het even terug uit de vergetelheid, want het heeft aan actualiteit niets verloren..

commentaar op Jan Verplaetse, moraalfilosoof

In zijn artikel "botsing tussen hoofd en buik" (Trouw, filosofie, 2 maart 2010) profileert Jan Verplaetse zich als moraalfilosoof. Oké, Jan, denk ik dan, prima, maar dan verwacht ik ook een gedegen essay. Je hebt me daarin ietwat teleurgesteld.

Jan, je artikel staat bol van gemeenplaatsen, wat gemakkelijke argumentaties en is nogal traditioneel in je wat clichématig aandoende stelligheden. Nergens wordt de intrigerende titel onderbouwd. Dat kan ook niet, want ik denk dat je met je uitgangspunt wat betreft buikmoraal de plank volkomen misslaat 

Ik ga een paar voorbeelden uit je art. aanhalen: . 

* ad pag. 1:

 recente studies stellen hardnekkige homovijandigheid vast....

Welke recente studies? Een latent onbehagen t.o.v. het vreemde andere bestaat ook tussen jongens en meisjes hoor.  Niks bijzonders, tenzij het wordt aangedikt en geisoleerd uit het geheel van menszijn.

*pag. 2:        

....vond nog 25 procent van de Nederlanders dat de beste oplossing voor homoseksualiteit ’een flink pak rammel’ was. Dit is toch echt een slordige betoogtrant. En hoe denkt de overige 75% er over? Of is dat niet belangrijk?

... homonegatieve attitudes wijd verspreid onder adolescenten, vooral bij jongens tussen 12 en 18 jaar. Jan hebt het hier uitgerekend over mensen die op zoek zijn naar hun eigen identiteit, en daarin veelal onzeker zijn en gemakkelijk in verweer en afweer schieten.

... 40 procent van de scholieren stemt in met de uitspraak „homo’s of lesbo’s zouden niet tot mijn vrienden of vriendinnen mogen behoren”.En hoe zit het met de overige 60%, vinden die het niet erg?

Het komt me voor Jan, dat je aanhaalt wat er in je kraam te pas komt en dat je de rest maar even vergeet.

* de triggers:

de zichtbaarheid van homoseksuelen/ het vrouwelijke gedrag van homomannen/Homoseksualiteit staat synoniem voor anale seks tussen mannen, wat als weerzinwekkend wordt ervaren

Om nog maar een belegen cliché bij de kop te nemen: homo's gedragen zich vrouwelijk. Hier had ik toch wel een vernieuwende insteek verwacht. Iedereen kan weten dat homosexuele mannen geen aanstellerige dames zijn, noch mietjes, maar  een gender apart, met onmiskenbaar een bijzondere, geheel eigen aard en levensstijl; ze verdienen in hun eigenheid gewaardeerd en gerespecteerd te worden. Een bevolkingsgroep die trots mag zijn op zijn gevoeligheid en creatieve vermogens. Anale sex?  Is bepaald niet uitsluitend een praktijk van homo's, maar is ook voor hetero's niet ongewoon, en wordt zelfs in "voorlichtingsprogramma's" op tv open als mogelijkheid besproken (bijv. BNN, Nederland). Bovendien, om mensen die gay zijn alleen te zien als een sexmachine is werkelijk onethisch denken beneden de gordel.

Het blijft volslagen onduidelijk hoe dit alles aannemelijk maakt dat je over afkeer en walging gewoon maar gewoon open (en bloot?) moet kunnen praten. Oh, daar ben ik het op zich wel mee eens, maar dan wel in een gedegen setting, zonder vooroordelen. Bijvoorbeeld in gespreksgroepen op tv onder bekwame leiding, waar een genuanceerde, respectvolle benadering zonder vooroordelen gegarandeerd kan worden. Toch zeker niet in een krantenartikel  als het onderhavige dat bepaald niet zal leiden tot meer begrip en vermindering van de veronderstelde " afkeer en walging".

Dan wat mij betreft een laatste citaat: We zijn geen onbeschreven blad tot we iets vernemen over moderne ethiek. Aan onze latere hoofdmoraal gaat altijd eerst een buikmoraal vooraf.

Uiteraard zijn we geen onbeschreven blad; we zitten allemaal vol met ten dele nuttige en ten dele frustrerende vermaningen. Bijv. ah, bah vies, als een kleuter met een drol aan de gang wilde gaan om de muur te beschilderen, of bij het buurjongetje aan zijn piemeltje zat. We lezen, luisteren, kijken en worden ook als volwassene op allerlei manieren beïnvloed. Een artikel als dit had daar een positieve vormende waarde in kunnen hebben, al zal het wel niet door de "doelgroepen " (adolescenten, allochtonen) gelezen worden. In elk geval moet duidelijk gemaakt worden dat zoiets als een "buikmoraal" als natuurlijke vanzelfsprekende gegevenheid niet bestaat. Wat jij aanduidt met buikmoraal, heeft niets met moraal van doen, maar is niets meer en niets minder dan een "walgelijk" vooroordeel, dat bestreden moet worden door een betere opvoeding. Zoals jij het omschrijft is er slechts sprake van een aangekweekt, wellicht zelfs geindoctrineerd, vooroordeel; "Ouderlijke informatie" waarmee je als kind volgestouwd wordt (door ouders, onderwijzers, pastoors etc.). Waar jij op doelt is wat in de psychologie genoemd wordt de clash tussen "Ouder en Vowassene", waar het "Kind" Ouder/kind/volwassene als aspecten van de menselijke psyche) tussen in klem kan komen te zitten. met alle angsten en frustraties van dien. Lees er de literatuur over Transactionele Analyse maar eens op na (bijv. van grondlegger Eric Berne, Transactional Analysis).

Dat brengt me tot slot bij wat je zegt over walging.

pag.4 Walging als universele weerzin voor...wat krioelt van bacteriën en virussen.

Jan, weet je niet dat de vagina, een orgaan dat toch bepaald niet als walgelijk wordt ervaren, krioelt van de bacteriën (bacterien van Döderlein).  Ik raad je aan de boeken van sexuologe Goedele Liekens eens door te snuffelen van haar kun je op dit gebeid wat bijleren..

Voor de duidelijkheid en om vergissingen te voorkomen, ik ben gelukkig met mijn eigenheid als heterosexueel, maar voel me daarin niet verheven, ook niet latent, boven mensen met een andere aard. 

medische zorg verkwisting

DiRupo moet nog zo'n 6 miljard zien te vinden om te bezuinigen. De PS zou de moed moeten hebben om eens te snoeien in de uitgaven voor de Gezondheidszorg. Het is toch ridicuul hoe die als maar meer de pan uitrijzen voor steeds maar weer nieuwe, dure en nog duurdere behandelingsmethoden. En dan de verkwisting, die is werkelijk ten hemel schreiend. Er kan sowieso fiks bezuinigd worden als de zorg efficienter wordt met minder ordinaire verkwisting en minder ordinaire verspilling. Zie de laatste berichten over het geknoei met dure medicijnen die niet gebruikt worden, maar die linea recta de vuilnisbak ingaan. En dat is nog maar een voorbeeldje, dat echter wel al vele miljoenen kan opleveren . Zullen we het nog maar niet hebben over idioterie in de zorg zoals open hart operaties aan kettingrokers, in vitro fertilisaties aan carrièrevrouwen, hersteloperaties aan gesteriliseerden  en kunstmatige zwangerschap bij gepensioneerde vrouwen die met hun tijd anders geen blijf weten. Miljaar wat een gedoe allemaal en wat een verkwisting. En nog is er geen begroting in België, een regering is er trouwens ook nog altijd niet.

hertrouwd : niet meer voor de klas?

Bisschop Léonard ligt weer eens onder vuur. Waarom en van wie nu weer? Heeft hij soms weer een of andere reactionaire streek uitgehaald? Dat zou je haast gaan denken. Vreemd is het echter dat hij kennelijk in dit geval met zijn uitspraken niet zo veel in de publiciteit geweest is. Dat was vroeger anders. Maar toen zocht hij zelf de publiciteit met gepeperde uitspraken over leer en beleving in de Katholieke Kerk. Nee, nu komt er al direct felle kritiek uit de officiële geledingen en instituties binnen de Kerk, nog vóórdat we als kerkgangers er goed en wel kennis van genomen hebben. Zoals nu van Benoit Lannoo.  Nooit van gehoord? Nee, ik ook niet. Maar hij schijnt woordvoerder te zijn van oud minister Joëlle Milquet, wordt in een artikel over en van hem met veel tam tam aangekondigd. Wat dat er  toe doet begrijp ik  niet. Wil hij zijn blazoen oppoetsen? Evenmin snap ik waarom er zo'n oubollige, onfrisse foto van Benoit (ik zou bijna zeggen Benito) geplaatst moet worden. En dan dat voorstel van hem om tot kerstmis de Bisschop dood te zwijgen. Is dat nou volwassen? Hmm. Nee, ik zou dat anders doen.


Het is gek, dit keer heb ik veeleer begrip voor de Bisschop, ik schrijf de titel  nu ook weer met een hoofdletter. Een klein gebaar, ik geef het toe, maar het zet wel de toon van mijn betoog. Kijk, ik vind dat een Bisschop toch ook een voorganger is, iemand die iets te zeggen heeft en die minstens ook een ontvankelijk oor moet krijgen bij de kerkgangers. Daar is bij Benoit niets van te proeven. We zouden als gelovigen, aanhangers van de Kerk, toch een ontvankelijke houding mogen verwachten, of niet dan? Nu lijkt het er op, dat alles waar Léonard mee komt stelselmatig de grond in geboord moet worden. En steeds komt de kritiek, ook nu weer, van de een of andere figuur die ergens binnen de kerk wat te vertellen meent te hebben. Vreemd, maar nu neem ik het op voor de underdog, die Léonard intussen een beetje lijkt te zijn geworden. Waar zou hij dan nu weer ongelijk in hebben?


Léonard is niet gelukkig met het fenomeen van echtscheiding in onze samenleving. Mensen lijken hoe langer hoe gemakkelijker te gaan scheiden. Och, denk ik, ze doen maar. Ik ben zelf ook gescheiden na 33 jaar huwelijk in vallen en opstaan, en dat is me niet in de kouwe kleren gaan zitten. Ik geloof dus niet dat scheiden mensen zo gemakkelijk afgaat. Maar toch, die bezorgdheid deel ik met hem. Het bezwaar van Léonard richt zich ook niet tegen het scheiden  op zich, maar tegen het aangaan van een nieuw burgerlijk huwelijk. Dat zou tegen de leer van de Kerk ingaan. Hij wil mensen die (burgerlijk) hertrouwd zijn na scheiding ook (liever) niet op officiële plekken zien binnen de kerk en wil ze zeker ook niet inschakelen in het Katholiek onderwijs. Kunnen we dat standpunt van de Kerk aanvaarden of kunnen we daar op zijn minst begrip voor hebben? Mijn antwoord is ja maar. Het opnieuw gaan samenwonen staat iedereen vrij en er staat ook geen sanctie op, maar in de pastorale ogen van Léonard is het wel het toegeven aan je eigen verlangens met voorbijgaan aan de idealen van het huwelijk, dat een sacrament is.  Hij en zijn Kerk zullen er wel begrip voor kunnen hebben dat gescheiden mensen een nieuwe relatie aangaan, alleen wil hij dat kennelijk liever niet formeel bevestigd zien in een nieuw huwelijk, ook niet als dat alleen een burgerlijk huwelijk is.  Ik vraag me af of deze opstelling van Léonard, om hier consequenties te verbinden, niet strijdig is met de doctrine van scheiding van Kerk en Staat. Wat gaat het de Kerk aan dat twee mensen een leefcontract sluiten voor de ambtenaar van de Burgerlijke Stand? Het is onterecht en onjuist dat de Kerk deze mensen wil weren uit officiële kerkelijke functies. Het staat de Kerk uiteraard wel vrij om niet bij echtscheiding te applaudisseren, maar dat doet ze bij pedofilie ook niet, en ze kan mijns inziens ook weigeren  om dat nieuwe huwelijk in te zegenen. Ik zou daar overigens zelf geen prijs op stellen; in mijn gevoel zou ik daar ook niet in mee kunnen. De Kerk kan er moeilijk bezwaar tegen maken dat twee gescheiden mensen samen door het leven gaan, samen gaan wonen en dat voor de Ambtenaar van de Burgelijke Stand bevestigen. Er zitten aan samenwonen nu eenmaal allerlei kanten die goed geregeld moeten zijn. Niemand heeft er verder iets mee te maken wat dat in de praktijk van het leven inhoudt. Anders wordt het als je er tam tam over gaat maken, en een kerkelijke inzegening gaat eisen. En dat zou stom zijn, want dan dwing  je min of meer een Bisschop met een formeel standpunt te komen, en dat gaat altijd ten koste van de Liefde. Dan zal blijken dat voor de Kerk het eerder gesloten en ingezegende huwelijk nog steeds geldig is. De mantel der Liefde kan veel bedekken, maar dat wordt dan wel erg bemoeilijkt. Overigens is Léonard niet consequent , want een priester kan wel gaan trouwen ook voor de Kerk, terwijl hij zelfs formeel ook priester blijft. 


Ik heb er eigenlijk best wel bezwaar tegen dat, naar het schijnt stelselmatig, alles wat de Bisschop inbrengt direct wordt afgebroken, niet door de beminde gelovigen, maar door zijn "ambtenaren", mensen die op plekken zitten in de organisatie, en zich daar willen manifesteren, zich daar misschien ook bedreigd voelen. Ik moet toegeven dat ik het eigenlijk op dit punt wel met de Bisschop eens ben. Het zijn waarschijnlijk steeds dezelfde mensen die het standpunt van de Kerk afwijzen in zake van geboorteregeling, abortus, euthanasie, sexualiteit. Die mensen zijn dus vóór vrije sex-beleving, vóór abortus, vóór euthanasie. Nou ik niet. Ik vind abortus, behalve in uitzonderlijke gevallen, een groot kwaad; ik vind in elk geval actieve euthanasie van den boze; ik heb niets tegen homosexuelen, maar heb liever niet dat ze zich nadrukkelijk in hun eigen belevingsvormen profileren. Ik heb er overigens ook bezwaar tegen als heterosexuelen zich met de lichamelijke aspecten van hun mens aan de samenleving en dus ook aan mij opdringen. Kort en goed, ik meen met anderen dat we in onze ethiek behoorlijk aan het verloederen zijn. Heel betreurenswaardig. Je hoort tegenwoordig maar al te vaak: " Oh, moet kunnen", nou ik vind dus dat er een hoop dingen niet kunnen, en dat het goed is als er eens iemand op de rem gaat staan. Helaas is Léonard een roepende in de woestijn aan het worden. Als je de verhalen kunt geloven dan zal hij net als Johannes uiteindelijk zeker gehoor vinden, maar het zal hem dan misschien ook de kop kosten.

Joods Belang: vlucht vooruit?

Het Forum van Joodse organisaties  heeft kennelijk bloed geroken. Of probeert het zich misschien in te dekken?  Anders kan ik niet verklaren dat het geen genoegen neemt met de geste van de Secretaris van het ACOD, de onderwijsvakbond,  Hugo Deckers, om zijn boosheid en kritische uitlatingen over de kolonisatiepolitiek van Israël in de Palestijnse gebieden.  Het Joods Forum gaat niet mee met de verzoenende woorden van secretaris Chris Reniers van het ACOD, en gaat alsnog een klacht indienen tegen de dreigementen van Deckers om dan ook eens een boeklje open te doen over organisatie  van de Joodse scholen in Antwerpen. Nou zou ik zeggen, als ze dat persé willen, laat dan ook maar de onderste steen boven komen, inclusief de situatie op de Joodse scholen, waar kennelijk wat mis is. Het lijkt erop dat het Forum met zijn reactie kiest voor de vlucht vooruit.

 Wat is het geval. De achtergronden voor de boosheid van de secretaris Hugo Deckers, zijn genoegzaam bekend, en die zijn ook niet te ontkennen. Israël ligt met zijn agressieve politiek in de Palestijnse gebieden internationaal voordurend onder vuur. Dat beleid wordt, ook door de overgrote meerderheid van de VN  afgekeurd, en gezien als een verkrachting van de rechten van de Palestijnen.  Kort geleden heeft de Israëlische regering  nog weer eens toestemming gegeven voor de bouw van een 1000tal woningen in bezet Palestijns gebied. Deze dubbelhartige politiek is laakbaar. Aan de ene kant  tamboereert Netanyahu erop dat hij alleen tot een vredesakkoord kan en wil komen met de Palestijnen op basis van onderhandelingen, zonder voorwaarden vooraf. Anderzijds frustreert hij elk initiatief om tot zinvolle onderhandelingen te komen omdat hij weigert in te stemmen met de resoluties van de VN en en dus tevens weigert om de gerechtvaardigde vertrekpunten van de Palestijnen voor onderhandelingen te accepteren. Terecht eisen de Palestijnen, in de persoon van Abbas, dat Israel stopt met land te annexeren. Hugo Deckers en Chris Reniers, zoals zovelen,  zijn  daar verontwaardigd om, en hebben daar in hun overigens terechte kritiek uiting aan gegeven.

De reactie van het Tijdschrift Joods Actueel reageerde heel volwassen en hield Reniers voor dat zijn kritiek in dit geval in verband met de scholen niet terecht was, maar nodigde hem wel uit gefundeerde kritiek op Israel te blijven uiten, omdat die bij kan dragen aan een rechtvaardig beleid en een oplossing voor de al decennia lang lopende problemen. Waarom is dit een volwassen oplossing van het conflict? Wel Hugo heeft ingezien waar hij fout zat en heeft zijn woorden officieel teruggetrokken. Was daarmee de ook voor het Forum de kus af geweest, dan hadden we nu weer ernstig met de problematiek om kunnen gaan. Maar nee.  Het Forum klopt de zaak op en wil er kennelijk garen bij spinnen. Het wil nu van het ACOD als organisatie weten hoe het over de uitspraken van Hugo Deckers denkt. Voor de zoveelste keer gaan we het nu dus hebben over iets wat niet wezenlijk raakt aan de kern van de zaak. Om dat duidelijk te maken zou ik het Forum willen uitnodigen mutatis mutandis dan ook maar duidelijk te maken hoe ze daar over de door Israel gevoerde politiek denken. Laten we het eens omkeren.Misschien willen ze bij het Forum dan ook bepaalde uitspraken over de Palestijnen en de Palestijnse gebieden terugtrekken? Misschien kunnen ze analoog aan het verzoek  aan het ACOD Netanyahu zover krijgen in een samenspraak uit te leggen hoe hij met zijn regering  over de Israëlische handelswijze oordeelt. Wel dat zou een goede zaak kunnen zijn. Het is erg twijfelachtig of mensen die zich bekennen tot het Forum en Israel net zo makkelijk hun woorden, hun uitspraken, en hun daden terugnemen. Daarvoor is het aangedane leed te schrijnend, en de winst te hoog.

Het ware goed als Joodse organisaties niet zo snel op hun pik getrapt zouden zijn als er kritiek komt, niet direct op de Joden zelf, maar op de instituties die ze aanhangen. Het zou nog beter zijn als die paar landen die met hun vetorecht nu al zo lang ontwikkelingen in het Midden Oosten blokkeren, en zich onderwijl schandelijk op de borst slaan, zich eindelijk eens zouden laten leiden door gevoelens van medemenselijkheid, in plaats van hun machtspolitiek denken. Op den duur zal er toch een oplossing moeten komen en zal Israel moeten gaan inzien dat het land zelf op deze wijze de bevolking meer en meer corrumpeert. Daar komt hoe langer hoe meer verzet tegen gelukkig ook vanuit Israel zelf.