Foei Duitsland, zit je zo krap?

Mijn  aandacht werd getrokken door het volgende bericht in Het Belang van Limburg

"Duitsland laat Belgische dwangarbeiders belastingen betalen op pensioen

06:00 Duitsland wil dat duizenden Belgische dwangarbeiders uit de Tweede Wereldoorlog belastingen betalen op hun pensioen. De Belgische Rijksdienst voor Pensioenen heeft daar al tientallen klachten over binnengekregen. In het najaar van 2010 heeft het Duitse parlement een wet goedgekeurd waarin staat dat onder meer pensioenen van dwangarbeiders met 17 % worden belast. De belasting geldt met …"
Ja, goed geraden: De belasting geldt met terugwerkende kracht.

Dit is nou werkelijk Duitsland op zijn smalst. De achterliggende redenering is natuurlijk "gelijke monniken, gelijke kappen". En misschien ook wel, dat in de ogen van de Duitser de dwangarbeiders eigenlijk blij moesten zijn, dat ze werk hadden, en gratis kost en inwoning. Maar, daar zit hem nou net de kneep waarom dit schoentje knelt, en waarom dit besluit aversie, om niet te zeggen walging, oproept. Een dwangarbeider was en is immers niet in dezelfde positie als een andere (Duitse) werknemer en had en heeft zeker niet dezelfde rechtspositie. Nee Angela Merkel met je parlement, dit is al te "punktlich"! Dit besluit mag dan bij oppervlakkige beschouwing redelijk lijken, het getuigt van slechte smaak, en is zeker en vast immoreel. Net zoals die hele heerszuchtige en moordende expansiedrift van destijds immoreel is.

Het is een slechte zaak als een Overheid dit niet zelf inziet. We weten waar dit toe kan leiden. Vergeten? Vraag het aan de talloze dwangarbeiders die weggerukt werden uit hun gezinnen en moesten gaan werken onder een oorlogszuchtige en nietsontziende ideologie, die er slechts op  uit was zichzelf te bevoordelen en te verheerlijken en moeiteloos burgers uit de bezette gebieden voor hun doeleinden misbruikten. Voor dit soort ontwikkelingen is ook in deze tijd te vrezen, en  opnieuw dreigt het gevaar dat Duitsland met zijn sterke economie in Europa te veel de dienst gaat uitmaken, met een verloedering van normen en waarden als gevolg. Duitsland zou een poging kunnen doen  om bij  wijze van gebaar en als enige genoegdoening voor wat de dwangarbeiders is aangedaan, deze belasting dan maar kwijt te schelden.