zondag 4 maart 2012

kies of onkies

Ik kan best begrijpen dat iemand als CD&V-volksvertegenwoordiger Eric Van Rompuy met het naderen van de Gemeenteraadsverkiezingen zenuwachtig begint te worden. Hij verwoordt het in de laatste Knack-editie (4/3/2012). Het is logisch dat je dan als lid van een comateuze partij als de CDenV probeert deze adem in te blazen en te reanimeren en deze vervolgens in een zo gunstig mogelijke startpositie probeert te manoeuvreren desnoods met wat extra kritiek op de NV-A, de grote concurrent. Als je dan aan de ene kant lid bent van een partij die van binnenuit triomfantelijk wordt afgebroken door ene Torfs die de partij ziet als een dooie pop, waar ooit een vlinder uit moet komen, en aan de andere kant een tegenstander van formaat hebt in de persoon van BdW (zo'n afkorting hanteer ik alleen voor de echt groten), dan kan ik best wel begrijpen dat je net als Eric van R een zorgelijke blik laat zien. Rik Torfs is werkelijk een vervelende mug, die je het liefst kapot zou slaan, als je niet zo bang was voor de bloedvlek op je blazoen. In dezelfde Knack-editie staan bijna naast elkaar het artikel van een serieuze en zeer bezorgde Van Rompuy én het opzichtige kaftje van een ongetwijfeld vermakelijk maar o zo venijnig boekje van twee senatoren, een mannetje Torfs en een vrouwtje Temmerman, beide een politiek onbenul en tegelijk te begaafd, die doodleuk en kinderlijk als kop hanteren: "Wij volgen Karel de Gucht". Ze zitten daar alsof ze net broertje en zusje gespeeld hebben, innig naast elkaar met zo'n gemaakt onschuldig lachje.Voor de slechte verstaander: de Gucht behoort tot de OpenVLD , wat me altijd aan TBC doet denken. Nou erger dan dit kun je het niet maken. Nou heeft de Senaat al het odum van refugié en praatklub te zijn voor onverantwoorde overjarige politici, die maar niet dood willen, en hun gebrek aan politieke scherpte maskeren met een goedmoedig ietwat afgestompt dédain richting tweede kamer, maar dit is toch wel heel erg non-conformistisch. Dat krijg je als een partij zich door de verkeerde overwegingen laat leiden. Torfs is publiciteitsgeil binnengehaald als verondersteld groot stemmentrekker, maar het enige waar hij graag aan trekt is aan het geslacht van zijn partij. Hij rukt en rukt en wat zou hij er graag eens mee klaar komen, om dan zelf op die plek te kunnen gaan zitten. Maar nee daar komt niets van in. Hij blijkt eerder prostaatlijder (ja hoor: "ij" ) dan partijleider. Wouter Beke is niet van zijin stoel te branden. Ik ben eens benieuwd bij wie Torfs binnenkort asiel gaat aanvragen, want dat hij buiten gaat, is welhaast onvermijdelijk. Maar tja, die politieke overwegingen ook altijd heh. Want "wat gaat dit ons aan stemmen kosten of toch niet?"

Geen opmerkingen:

Een reactie posten