Torfs laat zich nu wel heel beschamend kennen, waar hij stelt:
"dat hij tegen het opheffen van de verjaring is, in misbruikzaken. Volgens hem tast je daarmee de rechtszekerheid aan en die is meer waard dan rechtvaardigheid."
Dit is je reinste bull shit. Hij is kerkjurist, en is kennelijk getroffen door een beroepsdeformatie. Waar de Kerk liefde zou moeten prediken, zweert deze man bij de letter van de wet. Niet de mens in zijn lijden staat voor hem centraal, nee het lege, gevoelloze principe. En dat voor een man die er voortdurend op uit is zichzelf boven het principe te verheffen met zijn zucht naar publiciteit en aandacht. Foei Torfs. Ga eens een kursus filosofie doen, en leer dan van Whittgenstein dat Aristoteles allang dood is.
Zo geeft Torfs aan de gezagsdrager die zich strict aan de letter van wet houdt, absolute macht, ja almacht, precies de houding van een kerk die zich met die almacht identificeert en daarmee aan zichzelf kapot aan het gaan is. Impliciet aan zijn stellingname is dat de kerk gelegitimeerd wordt om naar eigen willekeur te handelen, zonder rekening te houden met de belangen van het individu. Immers zij, lees: de kerkjuristen, vormen de instantie die de gerechtigheid verwoordt en in regels vastlegt. Dat deze man zoiets durft te beweren waar de bijbel doortrokken is van een geest van rechtvaardigheid. Hij zou eens moeten leren inzien dat rechtvaardigheid aan gerechtigheid vooraf dient te gaan: doe eerst het juiste mijnheer Torfs en streef daarmee naar het Goede. Het juiste, dat is de genade die in liefde de mens toekomt. Het goede is wat de kruisvaarder in zijn hoogmoedige liefdeloosheid probeert op te leggen en af te dwingen. Christus versus de farizeeën.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten