celibaat en pedofilie

Ik had besloten om de discussie over kindermisbruik in de Kerk maar te laten voor wat het is; sexueelmisbruik is een minderwaardig gebeuren dat om harde maatregelen vraagt van kerkelijke overheid en van Justitie, maar ook een problematiek waar we vroeg of laat doorheen moeten leven. Ik behoor tot degenen die door alles heen, nog steeds vinden dat de Kerk ook veel goeds gebracht heeft. Het is niet allemaal treurnis en kommer en kwel. We mogen gerust bedenken dat de Kerk meer is dan het instituut, en groter is dan het Vaticaan en beter dan een stelletje (misdadige) onverlaten. Ik ben het daarin eens met de overtuiging van Oosterhuis: de kerk dat zijn wij, wij zijn het lichaam van Christus. Wel, laat ieder voor zich maar nagaan of hij/zij als tegenwicht voor de ellende iets goeds heeft bijgedragen. Ik ben er zeker van dat er veel positieve antwoorden zijn. Nu na het zoveelste interview dat Oosterhuis gegeven heeft, of dat hem afgenomen is, voel ik me geroepen toch nog een keer te reageren. Via Oosterhuis blijft namelijk nog steeds de opvatting circuleren dat kindermisbruik alles te maken heeft met de celibaatsverplichting. Ik ben het, en velen met mij, niet met hem eens. Sterker nog, ik meen dat deze ex-jezuïet iets te fanatiek als maar op dit door hem veronderstelde oorzakelijk verband tamboereert. En de pers schijnt hem daarin blindelings te volgen, alsof hij als uitgetreden priester het verlossende inzicht heeft. Verwacht de pers van hem nou echt een gewogen oordeel over oorzaak en gevolg? Het lijkt er meer op dat ze via hem, de beroemde dichter, gemakkelijk kunnen scoren door een voor hem oud zeer op te kloppen, en succes lijkt gegarandeerd. Persoonlijk denk ik dat zijn verzaken aan de celibaatsverplichting, na een vrijwillig gegeven gelofte, Oosterhuis meer aan het hart gegaan is dan hij laat uitschijnen. Hij komt bij mij nogal gefrustreerd over, en dat is begrijpelijk gezien de miskenning die hem als nasleep ten deel is gevallen. De consequentie van zijn opvatting was maar liefst dat hij uit de kerk werd gestoten, al mag slimpie Wiertz dan beweren dat hij in feite zichzelf als ketter buiten de kerk had gezet. Het gekrakeel gaat door, nu weer tussen de bisschoppen Eijk (Den Bosch) en De Korte (Groningen), nu met als onderwerp de liederen van Oosterhuis. Het lijkt er op dat de Kerk in "distress" verkeert. Heren kom eens collegiaal bij elkaar en zoek het alsjeblieft uit. Ik ben dat onpersoonlijke politiek getinte mannetjesgedoe in deze toplaag van de kerk eigenlijk meer dan beu. Buig je ook eens serieus over de problematiek van het kindermisbruik in de kerk. Doe het vooral ook wat eerlijker dan vaticanist Mgr Bertone, die schandelijk de schuld lijkt te willen afschuiven op de homosexuelen (ja mijnheer Cantalamessa, zoals de Nazi’s deden op de Joden), en deze comfortabel als universele zondebok lijkt te willen bestempelen.    Huub Oosterhuis "...de steppe zal bloeien.." Het interview stond in de NRC. Weer werd ik getroffen door de broeierige blik die Oosterhuis laat zien op een van de foto's. Haat hij inderdaad de kerk zoals hij eens gezegd heeft; een kerk die hem toch wel van zijn voetstuk gestoten heeft? Tussen de regels van zijn betoog, lees ik hoe rancuneus hij is, en hoezeer hij het de kerk kwalijk neemt dat ze zo onverbeterlijk log en behoudend is. Hij beziet zelfs de sexuele geweldplegers, waar het in het interview over gaat, de paters en broeders (en nonnen), in "zekere zin als slachtoffers". Ik vind dat hij daarmee uit de bocht vliegt. Ik zie deze mensen als daders die op een goedkope manier zwaar misbruik hebben gemaakt van hun positie. Wat, positie? Jazeker, een positie van aanzien, overwicht en macht. En dat is heel wat anders dan dat ze slachtoffer zouden zijn. Als zij zo leden onder de druk van hun hormonen, in gewone mensentaal: als ze zo geil waren, dan stonden hen andere wegen open dan misleiding, en verkrachting, bijvoorbeeld zoals in religieuze kringen kennelijk voor sommigen usance was, "even naar Luik gaan"; een eufemisme voor “naar de hoeren gaan”. Menige sexueel behoeftige onder de Clerus is kennelijk deze weg gegaan. Van mij zul je daar geen kwaad woord over horen. Oosterhuis is een andere weg ingeslagen. Die heeft een lieve verpleegster " als zijn vrouw tot zich genomen", iemand die ongetwijfeld zeer van hem gecharmeerd was, en er uitsluitend voor hem alleen was en wou zijn. Ik geef hem geen ongelijk, het is zijn leven. Het is duidelijk dat hij helemaal in de sfeer van "het concilie van Noordwijkerhout", al vroeg zijn conclusies getrokken had en alvast een voorschotje had genomen op de communis opinio van de vergadering, dat het celibaat afgeschaft zou moeten worden. Hij zelf heeft dus niet zo geleden onder het torsen van een celibaatgelofte. Menig gezagsgetrouw priester echter heeft tegen de verwachting in en tot zijn teleurstelling moeten constateren dat het celibaat wel degelijk onverkort gehandhaafd bleef. Met als schrale troost dat er veel begrip bleef bij "hogerhand" voor het sexueel falen en dwalen van de herders van de kerk, zoals zelfs in het geval van kindermisbruik zoals nu jammerlijk blijkt. Het lijkt me van groot belang dat we proberen zuiver te onderscheiden wat er ten grondslag ligt aan het kwaad van sexueel misbruik. Doen we dat niet dan kunnen we vergeten dat we tot een oplossing komen van dit serieuze probleem en zo nieuwe wantoestanden met nieuwe slachtoffers kunnen voorkomen. Het celibaat kan onmogelijk de primaire oorzaak zijn. Het celibaat is immers een omstandigheid, een manier van leven, en wel zonder partner, zonder sex; het is geen oorzaak. Nee, de onmiddellijke oorzaak is lust, laten we maar direct en onomwonden man en paard noemen, ja, lust; geilheid; sexuele aandrang, de instinctieve drift die biologisch is ingebakken in de natuur van mens en dier. Als de kerk zo schermt met natuurlijke wetmatigheden, wat ze doet, en altijd maar weer à la Aristoteles, dan zal ze de sexuele drift als diep gewortelde van God gegeven aandrang en eigenschap van de mens moeten erkennen. Bovendien zal ze moeten toegeven dat die driftmatige aandrang niet te temmen is, net zo min als honger en dorst. Het is een levenskracht die een kanaal zoekt om zich te kunnen manifesteren, zoals elke man met ballen zal kunnen bevestigen. Mooi als dat kan gaan via een "natte droom", zoals Antoine Bodar zo openhartig en vertederend vertelde. Maar als je daar als levenslustige jongeling op moet wachten dan denk ik dat je al gauw de paalstok in handen gaat nemen om over de sloot te springen. Het is prachtig, en het staat heel deftig om te schermen met mooie leerstelligheden, zoals die ontleend aan de Kerkvader Augustinus. Maar deze man heeft wel eerst vele jaren "de beest uitgehangen", zoals hij zelf ergens zegt, en heeft zich daarna, de vrouwen zat en moegestreden, aan de kerk gewijd in een overtuigd celibatair leven, ongehuwd dus, en zonder sex (dat mag officieel alleen binnen het huwelijk, vandaar). Feit blijft, dat het tegennatuurlijk is en in zekere zin zelfs hoogmoedig, dat de kerk zijn dienaren vanaf de wijding tot priester impliciet met een verplichting tot sexuele onthouding opzadelt. Maar er is meer. Een celibatair leven houdt ook in de afwezigheid van liefdevolle intimiteitsbeleving zoals die kenmerkend is voor de relatie tussen partners; in een huwelijk tussen man en vrouw. De priester vindt hiervoor hopelijk soelaas in het doorleven van een mystieke relatie met de Kerk, en in de vriendschap met anderen binnen de kerkgemeenschap, priesters, leken. Niet gemakkelijk en het zal een hele weg vergen om compensatie te vinden voor die diepmenselijke behoefte aan tederheid, en intimiteit. Nee, niet eenvoudig gezien de groeiende eenzaamheid en gevoelsarmoede binnen een afkalvende  Kerkgemeenschap. Een leven zonder sex is echter een ander verhaal. Intimiteit krijgt gestalte in lichamelijke en spirituele nabijheid, maar sexuele aandrang is een instinctieve neiging die streeft naar lichamelijke bevrediging. Leven zonder sex? Ja, dat is mooi voor eunuchs, lollig voor vrijdenkers als Oosterhuis, die er zich geen moer van aantrekken, maar lullig voor degenen die trouw aan hun gelofte willen blijven. Het is misschien alleen nog een ideaal voor impotent geworden celibataire bisschoppen, die de lust vergaan is. Het is in elk geval tegen de natuurlijke orde, al is de gelofte nog zo vrijwillig afgelegd. Van bevrediging van sexuele behoefte naar kindermisbruik is zonder meer een ontoelaatbare, misdadige  stap. De suggestie dat het huwelijk hier een oplossing zou kunnen bieden, en dat bij opheffing van het celibaat sexueel misbruik niet meer zou voorkomen, getuigt mijns inziens van kortzichtigheid en van een tunnelvisie. "Laat ze trouwen en het probleem is opgelost" hoor je wat al te vaak. Nou nee hoor, immers ook gehuwden, zowel binnen als buiten de kerk, blijken zich over te kunnen geven aan sexueel geweld, ja zeker, ook in de vorm van kindermisbruik. Vandaag stond het weer eens in de krant: gehuwde man verleidt via internet met een valse identiteit heel jonge meisjes met de worst van een modellencarrière en verkracht ze, zowat aan de lopende band. Ja, zo gemakkelijk is het voor deze geraffineerde booswichten. De indruk dringt zich op dat misbruik slechts een andere omschrijving is voor sexuele dwang, geweld dus, dat misdadig wordt aangewend, uitsluitend en alleen voor bevrediging van eigen lusten, ten koste van de ander. De dader legt zijn wil op aan het slachtoffer. Nee vrienden, het huwelijk is daar niet voor. Nu is al duidelijk dat ook binnen het huwelijk agressief gewelddadig gedrag al te vaak voorkomt; het huwelijk biedt geen soelaas voor puur bevrediging van ikgerichte sexuele lust. Althans in onze cultuur heerst in een huwelijksrelatie de liefde en is er geen plaats voor ikgerichte dominantie, dwang en overheersing. We weten dat dit niet in elke cultuur zo is. Echtelieden zijn partners en zijn gelijkwaardig. Voor Man en Vrouw is het een opdracht om als gelijken en elkaars aanvulling én tegenover de weg te gaan van menswording, waarbij over en weer het belang van de ander op de eerste plaats komt. Ik denk dat de plegers van sexuele dwang jegens kinderen zich in een huwelijk niet bepaald op hun gemak zouden voelen. Met het overwicht van de "dienaar van god" een kind je wil opleggen en het kind chanteren, is heel wat anders dan een gelijkwaardige creatieve en vruchtbare relatie aan te gaan met een volwassene. Hoe kan een pastor tot sexueel misbruik komen? Allez, hij wordt toch net zoals iedere man aangestuurd door zijn instinct, zijn sexuele drift. Maar anders dan de meesten kan hij kennelijk niet in een verantwoordelijke relatie naar anderen gaan staan en zoekt hij uitsluitend zichzelf. In geval hij zijn lust richt op kinderen, maakt hij misbruik van de omstandigheden waarin een kind vertrouwvol in zijn nabijheid verkeert als misdienaar bijvoorbeeld en hij maakt misbruik van zijn overwicht als volwassene en als priester. Hij wordt kennelijk uitsluitend driftmatig gestuurd door zijn eigen lust, waarvoor alles moet wijken en waarbij het wel-zijn van het kind voor hem/haar niet van belang is. Het kind wordt in feite tot slaaf gemaakt van zijn sexuele lust. Waarschijnlijk is hij daarin ook slaaf van zichzelf, en "kan hij het niet laten". Het kan bijna niet anders dan dat de dader een pedosexueel is. Een normale man, priester of leek, richt zich niet op een kind, maar zoekt contact met een volwassene, man of vrouw, als verrukkelijk tegenover, die hem in zijn of haar eigenheid aanspreekt. Reken maar dat seksverslaving daders zal aanzetten om slim te werk te gaan. Nee, niet de omstandigheden maken de dief, zoals je zo vaak hoort, het is hier de dief die de omstandigheden creëert. Er zijn verbijsterende voorbeelden genoeg: hij gaat vrijwilligen op een kinderspeelplaats en gaat mee op een jeugdkamp; zij gaat een crèche beginnen; hij gaat lief en toegewijd met veel gevoelig lichamelijk contact zwemles geven aan minder valide kinderen; zij wordt rechter voor gezinszaken en heeft gesprekken met kinderen die al mishandeld zijn en troost zoeken en doet er nog een schepje bovenop (historisch!); hij wordt priester en hem zijn de jonge knapen toevertrouwd die moeten worden opgeleid tot misdienaar. Zijn dat allemaal aberrante vormen van sex-beleven? Nee waarom? De natuur zoekt de gemakkelijkste weg, zo eenvoudig is dat. Ah, het zijn wel ontmenselijkte vormen van sex beleven. Sex op zich is slechts de krachtige instinctieve impuls die een weg zoekt, en die ook vindt, dichtbij of veraf; in de pastorie of in Luik, in het zwembad, of in een hotel; voor het beeldscherm of in een of andere uithoek op een feestje. Sex is een drijfveer die de mens aanzet tot handelen gericht op bevrediging met of via een ander. Bij een normaal mens kan die impuls gecorrigeerd en gericht worden door edele motieven van menselijkheid waarin het egoïsme overwonnen wordt, zoals in een huwelijk. Sommigen lukt dat niet wat dan onherroepelijk leidt tot een doortrapt en slim creëren van de omstandigheden waarin hij/zij uiteindelijk als dader kan toeslaan en bevrediging kan vinden. Actief (penetratie) of passief (zich laten..), beide extremen doen zich blijkbaar voor met grote emotionele schade voor het slachtoffer, in veel gevallen blijkbaar een kind. Er is kennelijk steeds een ander bij nodig, er moet dwang worden uitgeoefend, iemand moet worden onderworpen, en worden gebruikt. Er zit een sadistische component in dit gedrag. De conclusie dringt zich op dat het gedrag van sexuele geweldplegers primair een vorm is van machtsmisbruik en chantage. Allez, heeft de priester dan zoveel macht? Ik denk het wel. We zijn toch niet vergeten hoeveel overwicht de priester in die tijd, de zestiger jaren, nog had, zelfs op de volwassenen. Juist omdat hij de mensen van het volk kon voorhouden hoe ze zich te gedragen hadden, wel wetend dat de kerkelijke normen op het gebied van sexualiteit en huwelijk niet te halen waren. Maar ach, daar was dan de biecht weer goed voor. Noem dat maar geen macht! Hij mocht vergeving uitspreken; hij werd om zijn toewijding en zelfopoffering bewonderd; om zijn onthechting aan het aardse werd hij gerespecteerd; om zijn kennis van kerkelijke moraal werd hij geëerbiedigd, ook al hield hij er zich zelf niet aan; en hij had toegang tot de bovenste culturele laag van de samenleving; kortom hij genoot aanzien en dus had hij macht, en dat was hem ongetwijfeld aangenaam. Het was een compensatie voor zijn celibaatsverplichting en een knuffeltje, och, dat kon er altijd nog wel af en kon met een grapje wel door de vingers worden gezien. Het was bepaald niet evident om tegen het vermeende en verleende gezag van de priester in te gaan en zeker niet in die tijd met zijn enge hiërarchische verhoudingen, de sociale controle en de slaafse gezagsgetrouwheid. De bisschop was een vorst in het klein, en domineerde zijn medewerkers, de priesters, in een strikte hiërarchie. Domineerde ook de gelovigen en had in de arbeidsverhoudingen van toen in een handje klap met de industriëlen, de bazen, nogal wat in de pap te brokkelen. Een situatie die nu althans in Europa gelukkig drastisch veranderd is. De priester stond binnen de Clerus op de onderste ladder, maar was op zijn beurt weer de spirituele rentmeester van het gewone volk dat toentertijd, vijftiger begin zestiger jaren, geplaagd werd door armoede, afhankelijkheid en onwetendheid. Het wordt op onthutsende wijze uitgebeeld in de films “Daens” en “De Magdalenazusters”, die de wantoestanden schetsten van een corrupte kerk in het begin van de vorige eeuw, en haar gemene zaak met de toplaag van de industriëlen en overheid. Wie koos er voor het priesterschap? Jongemannen met een hang naar “het Woord”, de symboliek, de plechtstatige gebarentaal, de show en het decorum van het rijke roomse leven; zij die zich graag wilden invoegen in het machtige instituut van de kerk, waaraan zij als offspin voor zichzelf aanzien en gezag zouden kunnen gaan ontlenen. Ik zag het als jonge knaap gebeuren hoe twee van mijn klasgenoten thuis een altaartje hadden met alles er op en eraan; die met overgave en idioot devoot de mis opdroegen, en die mij beiden zover gekregen hadden dat ik een keer misdienaar bij hen werd. Ik griezelde er van. Ik heb ook als student binnen de kerk diverse keren de dominantie en spirituele arrogantie en de "Herenmentaliteit" van deken, vicaris en bisschop van nabij ondervonden. Mannen, erudiet en vaak speekselig welbespraakt, doorkneed met het brevier van een omvangrijke kerktraditie, altijd piekfijn, smetteloos gekleed, ter ere gods natuurlijk; op handen gedragen en verwend door de nonnen van het plaatselijke klooster, en allerlei fanatieke anderen die van geen kwaad woord wilden horen en een speels knuffeltje, en soms daarna meer, best konden vergoeilijken. De kerk werd als de lamp van Aladin door allerlei goedwillenden, vooral vrouwen, opgewreven in de verwachting dat er iets goeds uit zou komen, en dat kwam, reken maar. Dan kan het zo verkeren dat tenslotte niet het koper maar de bedienaar wordt opgewreven. Van instituut naar persoon is immers maar een kleine stap. Iedere katholiek zal zich wel eens geërgerd hebben aan de het gekuip en gekruip van sommige parochianen om maar bij de pastoor in een goed blaadje te komen en daarmee een paar korreltjes aanzien vanonder de tafel mee te kunnen pikken. Iemand die in zo'n positie verkeert van vleierij en bevrediging van eerzucht, corrumpeert gemakkelijk tot bevrediging van het eigen ik. We zien het over de hele wereld gebeuren, de kerk is daar kennelijk geen uitzondering op. Nee beste Oosterhuis ik geloof er geen biet van dat met opheffing van het celibaat de ellende over is. Je zit er naast. Is er dan soelaas mogelijk? Jawel, oplettend leven, met evaluaties en persoonlijke supervisie, tijdens en na de opleiding voor de priesters, en tijdig het kaf van het koren scheiden.

Andere artikelen, reacties, ontboezemingen van mijn toetsenbord: Celibataire Anorexia …Wat zou Frans de Waal, onze apenspecialist, van zo'n gezichtsuitdrukking zeggen? Angstig agressief? Zijn hele voorkomen straalt een wat bizarre combinatie uit van staalharde toewijding en afstandelijke, virtuele vriendelijkheid, met zo'n geadopteerd abstract Biafra-lachje…. https://docs.google.com/document/d/1pF2pmaXmFCRStsYYblgFMM64daaNvpVy8xG_wuqioqQ/edit?hl=nl Oké Hans Kühn …Theoloog Hans Kühn heeft ongelijk; het celibaat is een levenskeuze en kan nooit dè oorzaak zijn van sexueel kindermisbruik, hooguit een aanleiding… https://docs.google.com/document/d/1uxhiHm34kMpyjACiNlN0Zp6OddpUlWDgmAAGsbARK_Q/edit?hl=nl NuttigCondoom  https://docs.google.com/document/d/1fiMN-7JWALhscduESAimcrnpKq5C3hpq10sAvrVAxOY/edit?hl=nl … en als er onduidelijkheden zijn eventueel een toelichting te vragen, zonder direct met jouw interpretaties van wat ik schrijf en volgens jou bedoel op de loop te gaan. Ik ga hier dus niet in discussie over "jouw opvattingen over mijn opvattingen". Dan zul je toch in de context van jouw inzichten, visies en ervaringen zelf over dit onderwerp een stuk moeten schrijven Huiszoeking Mechelen https://docs.google.com/document/d/1XCYBhu5rWSMfQMZC1Q5qHIglV0C4iqt1f-_wgMVrmac/edit?hl=nl "Het Vaticaan zegt intussen “verbijsterd” te zijn over wat er zich donderdag in Mechelen afspeelde". Maar lieve jongens, hebben jullie dan niet gemerkt, dat wij kerkgangers en andere goedwillenden met ons allen verbijsterd waren om wat er zich EucharistieVieringAanbidding https://docs.google.com/viewer?a=v&pid=explorer&chrome=true&srcid=0B6PbU6LUEU1EZTRjZGI3NmMtYjYxYi00ZTRhLThiOWQtYWNmMzlhY2E2OWIz&hl=nl ENKELE ZINSNEDEN TER ORIENTATIE: …eens op papier te zetten. Twee aspecten hebben mij nogal bezig gehouden, namelijk gemeenschapsviering en aanbidding; respectievelijk een horizontale (van mens tot mens) en een verticale (tussen hemel en aarde) betrokkenheid. Beide aspecten zijn in discussies verabsoluteerd, en er zijn mensen op stellingen en stelligheden vastgenageld,… …Daar zat geen redenering noch berekening achter. Voor mij was het zonneklaar dat het altaargebeuren tijdens de eucharistie iets bijzonders was; zo heel anders dan het gewone leven van alledag. Ik snapte er in feite geen jota van, maar dat hoefde ook niet en ik dacht er toen ook niet over na. Het was gewoon zo. In mijn jonge jaren gold dat trouwens voor het hele kerkvolk. En dat waren veel mensen, want toen zat de kerk nog bij elk van de missen op zondag stampvol. Allemaal brave volgelingen, ja, zeg maar gerust schapen. Dat waren nog eens tijden voor de kerk…. …dat er iets in twijfel werd getrokken. In elk geval niet door mij, klein snotjong. Maar zeg nou zelf, het kon toch niet zijn dat al die mensen voor de flauwe kul naar de kerk gingen, op zondag zelfs twee keer?... Je vraagt je af waar deze pastoor de zelfzekerheid vandaan haalt om in het openbaar zo afwijzend en denigrerend en ja, ronduit beledigend, naar een medemens te doen, zo dwars tegen de Christelijke naastenliefde in? Wel, hij werpt zich op als kruisridder van de christelijke waardigheid en een homosexueel die ter communie wil gaan, ontheiligt volgens hem het sacrament van de eucharistie. Ik vind dat zo iemand eigenlijk nog meer weg heeft van Don Quichotte de la Mancha, de onvergetelijke vechter tegen windmolens, die hij aanzag voor reuzen. Het zou grappig zijn, ware het niet dat de houding van dit soort geestelijke voorgangers veel kerkelijke maar ook maatschappelijke impact heeft… . Nou is het opvallend dat met name de conservatieve priester juist zo uiterst scherp in de leer is, en zo hard van leer trekt. Zou dat misschien iets te maken kunnen hebben met zijn adoratie van het eucharistisch gebeuren, van de eigen plechtstatige rol daarin met daarbij de eer die als celebrant op hem afstraalt? Zou hij ook niet een beetje behept zijn met een hang naar theater? Kindermisbruik van vleien naar vrijen https://docs.google.com/document/d/1ZjVHdodu76lExppX-ltwQardSi6Skp-pP2r21Y66Ctk/edit?hl=nl …waar we vroeg of laat overheen moeten stappen. Ik behoor tot degenen die door alles heen, nog steeds vinden dat de Kerk ook veel goeds gebracht heeft. Het is niet allemaal treurnis en kommer en kwel. We mogen gerust bedenken dat de Kerk meer is dan het instituut, en groter is dan het Vaticaan. en beter dan een stelletje onverlaten. Ik ben het daarin eens met de overtuiging van Oosterhuis: de kerk dat zijn wij,… Nog een sexslaafje? https://docs.google.com/viewer?a=v&pid=explorer&chrome=true&srcid=0B6PbU6LUEU1EYmYzMTI3NDktZTU2MS00YThmLTk0YjItNWYxYTJjYWM5ZmRj&hl=nl …En surprise, ja hoor, Tussen de plooien van zijn pij floepte ineens een enorme maar vooral stijve penis omhoog. Keurig nagemaakt zeg, dacht ik na de eerste consternatie…. Sex en Macht https://docs.google.com/viewer?a=v&pid=explorer&chrome=true&srcid=0B6PbU6LUEU1EMWQ5YWE4MWEtYmM1ZS00MzE0LThlODctZjY1OTVlZjYyM2Jk&hl=nl sexueelmisbruik is een minderwaardig gebeuren dat om harde maatregelen vraagt van kerkelijke overheid en van Justitie, maar ook een problematiek waar we vroeg of laat doorheen moeten leven. Ik behoor tot degenen die door alles heen, nog steeds vinden dat de Kerk, dat zijn wij, ook veel goeds gebracht heeft. Kom maar in mijn web… https://docs.google.com/leaf?id=0B6PbU6LUEU1ENDdjMmViYjUtMDY2MS00NTUxLWFkOTUtN2U3NTc4NTEwZTE2&hl=nl TorfsVanGheluwe https://docs.google.com/viewer?a=v&pid=explorer&chrome=true&srcid=0B6PbU6LUEU1EZDJmMmNiNzctODRkMC00ZTI3LWJmNDMtOWVhYWUyYWRmMGYw&hl=nl …op zijn krokodillentranen zitten we nu echt niet niet te wachten. Torfs mag voor mijn part in zijn achterkamertje meeleven met de misbruiker, maar "kom daar hier nu niet mee afzakken". VanGheluweSpermabank https://docs.google.com/viewer?a=v&pid=explorer&chrome=true&srcid=0B6PbU6LUEU1EYTRkMGJhYjktOWViZC00ZmM1LTk1YzYtZjhjMjdhOTNiZGI3&hl=nl Verkrampte Geestdrift https://docs.google.com/viewer?a=v&pid=explorer&chrome=true&srcid=0B6PbU6LUEU1EYjc0NGE4MDUtYTkxOS00NzdlLWI1ZTYtOTg5NmZhMzFmN2Vi&hl=nl …Van Gheluwe, een bisschop wel te verstaan, laat met dergeljke idioterie "Als het zaad er niet uitspuit, dan is het geen zonde" blijken hoezeer de kerk van Rome gebukt is onder een doorkankerende spirituele corruptie…

Leestips: Vorig od. voorpg.: De opstand van de dropveters. Volgend od. voorpg.: Sfeertje. Vorig vd. auteur: transsubstantiatie? hè? Volgend vd. auteur: Willem van Hanekam

Arachne 21-04-2010 21:19 ·         tja, het kaf van het koren scheiden... Dat is moeilijk gezien één van de hoofdgedachten van het christendom: iedereen is welkom. Het zal altijd moeilijk zijn om dat te doen, dergelijke mannen zijn enorm sluw. De geschiedenis van het christendom toont ons dat ze altijd al corrupte en slechte leden gehad heeft, hoe mooi het idee in het begin ook is en hoe goed het gros van de volgelingen mag zijn. Heeft de Kerk ons veel goeds gegeven? Ja, maar ook veel slechts. Arachne - 21-04-2010 21:20 ...en het is seKS Opapake - 22-04-2010 18:58 Kaf: de pedossexuele priester; koren: alle andere goedwillenden. Opletten en het lukt wel hoor. Ja, en ze chanteren. Dus: nog beter opletten en goed communiceren met de kinderen. Opapake - 22-04-2010 19:00 en ehh, Arachne, ik doe liever aan sex dan aan seks. Die "k" komt me te masculien over....Overigens baal ik van die taalkundige correcties hoor... Klik hier om te reageren oswald 22-04-2010 19:02 ·         Je gebruikt wel heel erg veel woorden om iets te zeggen. Ik vond het erg zwaar om doorheen te komen. Dat ligt niet alleen aan het wat wollige taalgebruik, maar ook aan de opbouw. Als je de tekst wat duidelijker zou indelen in alinea's, wordt hij een stuk toegankelijker. Opapake - 22-04-2010 19:18 Amai, was het moeilijk? Misbruikte kinderen hebben het moeilijker. Ik waardeer dat je het geprobeerd hebt. Weet je wat: kopieer het naar WORD en doe wat je wilt. Allez, wolligtaalgebruik?? Het gaat mij om de inhoud hoor. Liefs... Klik hier om te reageren bolderik 22-04-2010 20:14 ·         De ondertoon in je reacties lijken te bevestigen dat je de daaraan voorafgaande reacties van lezers hier niet begrijpt of accepteert. Misschien moet je daar een beetje aan werken.  Probeer verder je verhaal wat kop en staart te geven. Het is nu een opeenstapeling van droge feiten en twijfelachtige persoonlijke analyses. Ik heb me er met veel moeite doorheengeworsteld. Het gaat ook mij om de inhoud, maar niet minder ook om de wijze van presentatie! Misschien een derde poging? grt paul Opapake - 22-04-2010 22:05 No sir. Vertel me, waarom zou ik er "een kop en staart aan geven"? Kennelijk is het niet echt voor jou bestemd, en dat is niet erg. Nuchtere constatering. Arachne - 24-04-2010 15:40 Opapake, één tip: doe toch niet zo flauw... je bereikt er echt niets mee hoor... Opapake - 24-04-2010 15:43 Misschien heb je nog een tip? Deze komt niet zo goed over...Overigens kan ik je normatieve denken niet erg waarderen...maar het kan nog over gaan gelukkig. Arachne - 24-04-2010 15:55 wat denk je van deze: start een sekte. Hele dagen zelfverheerlijking van jouw persoontje  Opapake - 24-04-2010 18:16 Hahahaha, je slaat op hollebollegijs miss ehh Ariadne. Lees je credentials nog eens na...Er raakt een draadje los. Arachne - 24-04-2010 20:10 Arachne, Ariadne is een andere figuur in de Griekse mythologie  mn web hangt weer goed, btw Arachne - 24-04-2010 20:30 ik vrees echter dat er bij jou nog wat draadjes extra mogen worden gehangen. misschien die van bescheidenheid en wederzijds respect aan elkaar hangen?  of een luisterend oor aan een kritische pen? Klik hier om te reageren Opapake 24-04-2010 21:24 ·         Arachne was een mooi en handig meisje en ze was dan ook een kei in weven en spinnen. De godin Athena liet haar welgevallig oog op het lieve kind vallen en leerde haar prachtige dingen te maken. Iedereen bewonderde haar werk en ze zegden dat het goed te merken was dat Arachne les had gekregen van een godin. Ons Arachnaatje wou echter alle eer voor zichzelf en ze hield vol dat Athena er niets mee te maken had; zij was de kunstenares die die mooie dingen ontwierp. Ze ging zelfs zo ver dat ze durfde beweren niets geleerd te hebben van Athena en dat zij veruit de beste was. En voor de rest ben ik van mening dat je een vervelend wicht bent. Athena ontplofte van woede over zoveel misplaatste hoogmoed en daagde haar uit in een wedstrijd. Arachne nam de uitdaging aan en won!!! Athena werd nu nog meer verbolgen, ze ontdekte een los draadje in Arachne's werk en rafelde de boel uit. Intussen bedacht ze een gepaste straf voor de grootheidswaanzin van ons lief meisje. Arachne had zulke angst dat ze liever dood was dan zo'n vreselijke straf te moeten ondergaan; ze maakte er een eind aan. Maar dat was buiten Athena gerekend. De godin wekte haar terug tot leven en veranderde haar voor de rest van haar dagen in een spin, een dier dat bij de meeste mensen angst en afschuw oproept. "Arachne" is grieks voor spin. Arachne - 24-04-2010 21:32  een klein beetje vervormd maar kom... het gaat totaal anders, maar dat weet je waarschijnlijk wel  Opapake - 24-04-2010 21:38 Nee schatjje dat weet ik niet, maar ik hoor het graag van je. Delf het maar op uit een of ander massagraf van lang geleden, als je het niet zelf weet. graf... Zappa - 23-07-2010 16:32 Je zou wat op je woorden kunnen letten als je mensen direct aanspreekt. Schelden kan iedereen. 'Waar zit je pijn?' Leestip: "Met de hand" (Mels Van Driel). Over autosexualiteit. Doei! Opapake - 23-07-2010 23:11 Aan betweterige opvoeders heb ik op mijn leeftijd echt mijn buik vol. Klik hier om te reageren

3-02-2010

Hier volgt een weergave van het interview van Oosterhuis met Elsbeth Etty

De stelling van Huub Oosterhuis: katholieke seksschandalen zijn inherent aan het celibaat

Elsbeth Etty

De hete tranen van de paus over de seksschandalen in Amerika zijn hypocriet, vertelt Huub Oosterhuis aan Elsbeth Etty. Het celibaat staat nu eenmaal voor een leven waarin je nooit warmte of geluk zult vinden in seksuele relaties.

Na de opschudding over seksueel misbruik van minderjarigen door rooms-katholieke geestelijken in de VS en Ierland kwam vorige week aan het licht dat op het Berlijnse Canisius Gymnasium paters op grote schaal leerlingen seksueel hebben misbruikt. Bent u als ex-jezuïet geschokt als u hoort over het misbruik door priesters van minderjarigen?

„Nee, want ik begrijp het. Ik herken de wereld die ik verlaten heb. De oorzaak is het verplichte celibaat en zolang dat niet wordt afgeschaft, zullen dergelijke schandalen doorgaan.”

Waarom hecht de kerk zo aan het celibaat?

„Er zit een panische angst achter voor seksualiteit en een taboeïsering van alles wat daarmee te maken heeft. Daar hoort het verbod op condooms en de pil ook bij.”

Zolang het maar stiekem gebeurt doet de kerk toch niet moeilijk over seksuele escapades van priesters?

„Dat is waar. Er waren in de jaren vijftig, toen ik werd opgeleid, honderden priesters die in het verborgene een relatie hadden. Maar ik herinner me ook heel goed het fanatisme waarmee mannen probeerden de celibaatsgelofte trouw te blijven. Dat werden dan vaak moeilijke, gefrustreerde, kille mensen.”

Als het zo moeilijk is, dat celibaat, waarom kiezen mensen er dan voor?

„Vaak werd het op de koop toegenomen en zwaar onderschat. Jongens wilden priester worden. Dat was een gerespecteerd ideaal, maar dan werd je onderworpen aan een stevige dressuur.”

Hoe dan?

„Je leerde je seksuele verlangens weg te spiritualiseren, bijvoorbeeld door jezelf te geselen. Ik heb mezelf zes jaar gegeseld met een zweep. Dat had alles te maken met verdrongen seksualiteit. Je hele geestelijke training functioneerde zo. Je moest een gebedsleven opbouwen, een bijna mystieke niet nader te omschrijven relatie met Jezus.”

Er heeft kennelijk lang een complot van stilzwijgen bestaan over misbruik van kinderen door geestelijken.

„Ja, het gebeurde in mijn tijd ook al, maar het kwam niet naar buiten. Als een priester zich misdroeg en het dreigde uit te komen dan werd hij overgeplaatst of hem werd geadviseerd om uit te treden en te trouwen. Maar er zijn veel homoseksuele priesters die binnen de kerk wilden blijven. De onmogelijke eis van het afzien van alle seksualiteit leidt er ook toe dat op alle vormen van seks hetzelfde taboe rust.”

Het heeft er de schijn van dat binnen de kerk ook kindermisbruik wordt gedoogd, zolang het maar niet uitkomt?

Schrijvende theoloog

Bevrijdingstheoloog Huub Oosterhuis (1933) speelde een vooraanstaande rol in de polarisatie die in de jaren zestig van de vorige eeuw ontstond tussen conservatieven en progressieven in de rooms-katholieke kerk in Nederland. 

Na conflicten over het verplichte celibaat werd hij uit de jezuïetenorde verwijderd en ontslagen als studentenpastor. Oosterhuis zette daarop zijn werk voort buiten de officiële rooms-katholieke kerk, in de Amsterdamse Studentenekklesia, die hij nog steeds leidt.

Oosterhuis geniet grote bekendheid als schrijver-dichter van liturgische liederen en andere teksten. In 1970 trouwde hij en werd vader van twee muzikale kinderen: componist Tjeerd en zangeres Trijntje Oosterhuis, ooit bekend als het duo Total Touch.„Dat hoort nu eenmaal bij het corrupte systeem van die kerk. Koste wat kost moet overeind gehouden worden dat er een ‘geestelijk leven’ mogelijk is zonder seksuele behoeftebevrediging. Je wordt opgevoed met de gedachte dat de hoogste vervulling is dat je geen erotische hartstochten hebt. Daar moet je overheen groeien, daar bid je voor. Het heeft allemaal te maken met de spiritualisering van het lichamelijke, wat tot de vreselijkste erfenis van de laatste eeuwen behoort.”

Waarom is er eigenlijk geen controle op priesters? De kerkelijke autoriteiten hebben toch zelf ook op het seminarie gezeten?

„Iedereen zal ooit weleens iets gezien of gehoord hebben, maar dat werd vaak verdrongen. De plegers van misbruik zijn in zekere zin ook slachtoffer.”

Moeten priesters die betrapt worden op seks met kinderen even zwaar bestraft worden als andere pedofielen, of geldt het celibaat als verzachtende omstandigheid?

„Er zitten vaak dramatische verhalen achter dergelijke gedragingen, maar dat is geen reden om misdrijven onbestraft te laten. Wat ik niet begrijp is waarom dat Duitse schandaal niet twintig jaar geleden aan het licht is gebracht en waarom de slachtoffers er niet eerder een item van hebben gemaakt. Nu zijn de strafbare feiten verjaard en gaan de daders vrijuit.”

Is er geen manier om geestelijken met zulke neigingen tegen zichzelf te beschermen?

„Nee. Binnen de katholieke kerk is de biecht de enige controle. De biecht in kloostergemeenschappen gaat voornamelijk over seksualiteit. Daar bestaan codes voor. Als ik wel eens in Maastricht de biecht afnam en een priester zei dat hij naar Luik was geweest, bedoelde hij: ik ben naar de hoeren geweest.”

Naar de hoeren gaan is niet strafbaar, seks met minderjarigen wel. Is misbruik van kinderen louter aan het celibaat te wijten, of is het een uitvloeisel van hiërarchische verhoudingen die ook buiten de kerk voorkomen?

„Het misbruik op grote schaal, zoals in Amerika, Engeland en Duitsland heeft alles met het celibaat te maken. Ik begrijp de verbazing erover niet. De hete tranen van de paus over de schandalen in Amerika en de excuses van de Ierse kerk zijn hypocriet. Het celibaat staat nu eenmaal voor een perspectief van een leven waarin je nooit warmte of geluk zult vinden in seksuele relaties.”

Tenzij je homoseksueel bent. In de tijd dat homoseksualiteit nog verboden was, kozen homo’s toch juist om die reden vaak voor het priesterschap?

„Dat kwam inderdaad voor, maar er waren ook andere redenen, die met idealisme of religieuze overtuiging te maken hadden. Neem de armoedebeweging van Franciscus of soortgelijke ethische bewegingen. Die willen bewust afzien van het leven in deze wereld en dus ook van seksualiteit. Maar er zijn ook minder verheven motieven. In ruil voor het celibaat wordt je een buitengewoon leven beloofd. Als priester behoorde je bijvoorbeeld tot de notabelen, je kreeg voorrechten en gezag.”

Denkt u dat zich in de Nederlandse katholieke kerk vergelijkbare seksschandalen afspelen als in andere landen?

„Die zijn er al zo vaak geweest, alleen niet op die schaal. Begin jaren negentig was er een seksaffaire op het conservatieve grootseminarie Rolduc van bisschop Gijsen. Tegenwoordig zijn er in Nederland geen seminaries meer. En nog maar weinig priesters. Dus het zal steeds minder gaan spelen.”

Heeft u zelf als priester dit soort dingen meegemaakt?

„Toen ik in 1964 tot priester werd gewijd waaide er al een liberale wind, maar de generatie priesters boven mij bestond voor een deel uit ongelukkige mensen. Begin jaren zestig veranderde alles, door de kerkvernieuwing van het tweede Vaticaans concilie. Nederland was erg voorlijk met het ter discussie stellen van het celibaat. Er is hier in die tijd een enquête geweest onder katholieke gelovigen, geïnspireerd door kardinaal Alfrink, over de vraag of priesters mochten trouwen. 90 procent was voor. Iedereen, ik ook, verwachtte dat het verplichte celibaat binnen tien jaar verdwenen zou zijn.”

Dus u waagde het er maar op?

„Na drie jaar kwam ik erachter dat ik een huwelijk en kinderen wilde. Niet dat ik op dat moment een relatie had, dat was niet aan de orde, maar een collega van mij wilde trouwen en dat heb ik, als woordvoerder van een grote groep, gesteund. We vonden dat hij niet moest uittreden, we wilden hem als gehuwde priester handhaven. Daarom ben ik in 1969 op last van de paus ontslagen. Dit conflict heeft indertijd wereldwijd aandacht getrokken en dat is één van de redenen geweest dat Nederland is gestraft met de bisschopsbenoemingen van conservatieve kapelaans als Simonis en Gijsen.”

Vormen de seksuele taboes en verboden die zij omarmden niet de bestaansreden van de rooms-katholieke kerk?

„Dat is voor een deel de achtergrond van de theologische conflicten die in de jaren zestig naar boven kwamen. Met de roep om liberalisering van seksualiteit en de ontkoppeling van priesterambt en celibaat verschoof er ook theologisch van alles. De bevrijdingstheologie ontwikkelde een volstrekt andere visie op de traditie van de kerk. Men ging terug naar de joodse wortels. Het loslaten van het verplichte celibaat vereist een andere denkwijze dan die van de officiële kerk, een totaal andere oriëntatie.”

Hiermee betoogt u in feite dat men niet rooms-katholiek kan zijn zonder al die seksuele dogma’s te aanvaarden.

„Ja, daarom vielen zoveel priesters die uittraden om een huwelijk te kunnen sluiten onmiddellijk van hun geloof. Je kunt wél een andere geloofsweg inslaan, zoals wij hebben gedaan met de Amsterdamse Studentenekklesia. Binnen de kerk worden ondogmatische opvattingen niet geaccepteerd, daarom opereren steeds meer gelovigen buiten de kerk. Ze richten stichtingen op en beleggen zelf spirituele bijeenkomsten met hun leden.”

Maar intussen blijft het celibaat met alle bijbehorende schandalen dus bestaan. Valt daar niets tegen te doen?

„Het zal moeten uitsterven. In Duitsland komen eind februari de bisschoppen bijeen in Freiburg. Christian Weisner, mede-oprichter van de katholieke basisbeweging, vraagt de bisschoppen om de vele homoseksuele priesters de gelegenheid te geven hun seksualiteit met volwassenen te beleven, in plaats van met kinderen. Maar dat is een onhaalbare suggestie.”

Die bovendien de problemen van heteroseksuele priesters niet oplost.

„Nee, en intussen nemen homoseksuele priesters hun vrijheid zelf wel, ook met elkaar.”

Er zijn ontzettend veel vrouwen geweest die het celibaat omhelsden. Ligt de problematiek daar anders?

„Kloosterzusters zijn vaak geweldige mensen die hun leven lang in het onderwijs of de ziekenzorg hebben gewerkt en tegenwoordig asielzoekers opvangen. Het zijn vrouwen die afstand hebben gedaan van seksualiteit door een gelofte van kuisheid af te leggen. Ze hebben voor het celibaat gekozen om menslievende, sociale redenen.”

Misschien ook omdat non worden vroeger de enige manier was voor katholieke vrouwen om aan huwelijk en moederschap te ontsnappen en hun talenten te kunnen ontplooien?

„Ik kan me goed voorstellen dat, zeker in de negentiende eeuw, vrouwen het klooster verkozen boven het huwelijk. Voor vrouwen heeft het celibaat zeker een emancipatoire functie gehad. Maar ik heb ook mannelijke geestelijken gekend die heel gelukkig, sociaal communicatief en beschikbaar voor anderen hebben geleefd. Achteraf zagen ze het celibaat als een keuze die je nu eenmaal moest maken als je priester wilde worden en waar ze uiteindelijk in hebben berust.”