Bij het lezen van een artikel in Het Nieuwsblad over buitengewoon ernstig sexueel misbruik in St-Pieters-Leeuw van minstens 6 kinderen door een 51 jaar oude getrouwde man, Luc V.P., die zelf kinderen heeft, kan ik bij zijn aanhouding een gevoel van een zekere triomf niet onderdrukken. De lieden in de katholieke kerk die destijds met zoveel verve de stelling verdedigden dat kindermisbruik en pedofilie binnen de kerk veroorzaakt worden door het celibaat, worden nu opnieuw en keihard gelogenstraft. Ik herinner aan de redenaties van Huub Oosterhuis en Hans Kühn, hoogwaardige protagonisten van de stelling dat het verplichte celibaat de oorzaak is van alle ellende; schaf het celibaat af en het is "kat in het bakkie" was de simpele redenering die door de journalistiek alsmaar gerepeteerd werd. Nu, deze opvatting wordt toch wel zeer duidelijk ondergraven door de criminele praktijken van deze getrouwde man, die opvallend genoeg ook nog als catechese-leraar optrad en voor het oog van de wereld diepgelovig leek te zijn. Nu blijkt dat allemaal een doortrapte maskerade te zijn van de kant van deze dader, die zo de omstandigheden creëerde om toe te kunnen slaan, wederom met de kerk, en het kerkelijk leven, als dekmantel. De man was overigens ook als turnleraar actief, blijkbaar om ook op die manier lijfelijk in contact te kunnen komen met kinderen.
Ik heb er in verschillende artikelen op gewezen dat niet het celibaat de oorzaak kan zijn, maar dat het misbruik wel degelijk aangedreven wordt door verkeerd gerichte sexuele drift, veelal in samenhang met machtshonger, zoals bij verkrachter en seriemoordenaar R. Janssen het geval lijkt te zijn. Het is goed, dat door de praktijken van onder anderen de pedosexuele misdadiger Luc V.P. duidelijk wordt, dat opheffen van het celibaat niet zal leiden tot minder gevallen van kindermisbruik. Het is de eigen ziekelijke en getourmenteerde inborst waardoor de dader alles in het werk zet om tot bevrediging van zijn sexuele honger te kunnen komen. Het is navrant dat door de kerkelijke praktijk die honger vergoelijkt wordt en daardoor in de hand werd gewerkt. Alleen al de suggestie van de kant van kerkmensen, veelal ex-priesters, dat het huwelijk een oplossing zou kunnen bieden voor deze aandrang tot sexueel misbruik, komt obsceen over en kan slechts voorspuiten uit nog altijd bestaande vrouwonvriendelijke opvattingen en een eenzijdig ontwikkeld, zo niet verwrongen psychosociaal en geestelijk leven. Dit geval van misbruik toont bovendien aan dat we niet moeten denken dan nu de problematiek van het sexueel misbruik in de kerken als afgesloten beschouwd mag worden. Nee, het gaat ongetwijfeld "gewoon" door, al zal de pedosexueel misschien nog meer raffinement gaan ontplooien om in het geniep toe te kunnen slaan en om zijn misdaden verborgen te houden. Het feit dat nu recentelijk aan het licht is gekomen en zoals velen al dachten, dat bisschop Danneels wel zeker op de hoogte was gebracht van minstens 40 gevallen van misbruik, zonder daar overigens afdoende tegen op te treden, en dus ordinair gelogen heeft voor de OnderzoeksCie, toont aan dat de problematiek nog steeds actueel is. Gezien zijn politiek van toedekken en stil houden van voor de slachtoffers zware mishandeling , en zijn leugenachtige en hypocriete getuigenissen voor de onderzoeksCie kun je je afvragen of Danneels niet schuldig verzuim verweten kan worden. En dat alles is geen verleden tijd, maar speelt zich af in het nu. Het gerecht zal oordelen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten