Kwaadheid is altijd redeloos, denk ik, en komt voort uit een emotionele overgevoeligheid voor sommige kwesties. Mijn eigenwijsheid is er daar een van. Kwetsbaarheid is misschien een beter woord. God weet waarin die zijn diepste oorzaken heeft. Het is alleen lastig om vanuit gekwetstheid, met zijn diepe roerselen, vanuit de diepte terug "boven water" te komen. Maar, als je te lang onder blijft, stik je er in. Kwaadheid gaat niet zo maar vanzelf over, maar je kunt daar wel voor kiezen. Dan ebt geleidelijk de lichamelijke stressreactie die met kwaadheid gepaard gaat, weg. En dat werkt.
Wij, jij en ik, hebben emotionele pijnpunten, die als ze geraakt worden, per ongeluk of expres, tot heftige reacties leiden. Het zijn een soort emotionele bermbommen. Vrienden kennen elkaar daarin, en kunnen daar ook begrip voor hebben. Pijnpunten kunnen als ze beroerd worden, behoorlijk zeer doen, alleen is dat moeilijk toe te geven. Eigenlijk weten we best waar die punten zitten, namelijk daar waar we ons klein voelen en groot willen zijn, waar we ons miskend voelen en geliefd en gevierd willen zijn. Met ieder een paar glazen wijn op, vergeten we dat wel eens. Het goede is nooit kwaad worden; het juiste is, elkaar vergeven en verder trekken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten