Ik ben onaangenaam getroffen door de communicatie tussen Yves DeSmet en Annemie Turtelboom, de minister van Justitie. DeSmet heeft een pittig, maar inhoudelijk onjuist artikel geschreven over het beleid van de Minister waarop zij hem zachtzinnig maar uiterst to the point van repliek heeft gediend. Naar het schijnt kunnen de twee goed met elkaar opschieten, althans ze spreken elkaar wederzijds met de voornaam aan. Maar in de politiek weet je het maar nooit. Minister Turtelboom heeft er belang bij om goeie maatjes te zijn en te blijven met de journalisten. DeSmet is ook niet de eerste de beste, hij is hoofdredacteur van De Morgen, doorgaans een kwaliteitskrant. Omgekeerd is het voor DeSmet voordelig een pied a terre te hebben bij een Minister van formaat, want dat is Turtelboom zeer zeker. Ik had al veel respect voor haar maar nu met haar verdediging van haar stellingname tegenover Moslim activist Belkacem ben ik onder de indruk van de heldere intelligente betoogtrant, waarmee ze haar beleid in het algemeen en haar stellingname verdedigt, tegen een zoetgevooisde maar in feite ongemeen venijnige Yves DeSmet. Ik citeer:
In een open brief aan justitieminister Annemie Turtelboom hekelde De Morgen-editorialist Yves Desmet haar ‘volstrekt arbitraire aanpak’ van Fouad Belkacem. ‘U jaagt mij angst aan,’ schreef Desmet, ‘veel meer dan de clown Belkacem dat doet.’
Ach, hetgeen hij in zijn aanval precies naar voren brengt is eigenlijk na de verdediging van de Minister inhoudelijk allang niet meer belangrijk. Hij zat en zit er namelijk fel naast; gewoon omdat hij de fout gemaakt heeft zich niet eerst zelf op de hoogte te stellen van de praktische gebruiken bij de magistratuur. Wat hij als een kapitale fout ten gronde heeft geïnterpreteerd bleek niet meer dan een zeepbelletje, een intern foefje dat uitsluitend ten doel had tijd te besparen. DeSmet heeft zich vergallopeerd door dit minuscule feitje te extraheren naar "ministeriele willekeur en voorgekookte justitie op maat", en daarmee een futiliteit buiten proporties op te blazen en met die ijle zeepballon de minister fors om de oren te slaan. Hij gaat zelfs zo ver dat hij beweert dat de Minister hem angst inboezemt, meer zelfs dan de moslimactivist dat doet. Nou, nou DeSmet, dat is toch echt je naamgenoot op je blazoen. Het is de grandeur van de minister dat ze zich niet beledigd voelt, noch angstig is om de kritiek, maar dat zij hem fijntjes en stevig van repliek dient in een lijvig stuk in krant. Waar haalt ze de tijd vandaan? Wat voor DeSmet zijn hoofdtaak is, schrijven, doet zij er eventjes bij, en ze overklast hem daarbij!
Mijn bezwaar geldt uiteraard niet de kritiek van DeSmet op zich, maar het feit dat hij met zijn kritiek zo duidelijk laat uitschijnen dat hij maar bitter weinig vertrouwen heeft in Justitie in het algemeen en nu in Minister Turtelboom in het bijzonder. Hij zou nooit zo'n beladen en belastend stuk hebben kunnen schrijven als hij enig vertrouwen in de Minister had. Het kan maar duidelijk worden niet waar? In feite is hij in zijn eigen vossenklem gestapt. Nou is dat niet zo erg; kwalijker is, dat hij toch maar dat stuk heeft geschreven en daarmee heeft hij de positie van de minster, en de rechtspraak geen goed gedaan. Een openbaar excuus op de voorppagina van de Morgen zou op zijn plaats zijn. Dat Yves, is de manier om de smet van smaad weg te poetsen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten